Marcel van Silfhout schreef de afgelopen maanden aan een nieuw boek, over het Fyra-debakel. Een bruggetje naar een recept en de actualiteit is zó gevonden: we maken er een lekker soepzootje van.
Of ik voor Foodlog misschien een recept heb dat past bij mijn nieuwste boek De Ontsporing? Die vraag is natuurlijk een inkoppertje. Zo’n recept heb ik. Nog mooier: in één woord valt de hele actualiteit rond voedselveiligheid en de vogelgriep er ook nog mee samen te vatten. Zeg tegen een Marokkaan ‘Harira’ en hij zal meteen begrijpen wat er aan de hand is. ‘Ha, het is een ‘zootje.’
Mijn eigen ontsporing is gelukkig goed afgelopen. In Nieuwsuur werd dit onthullende boek vorige week zondag prachtig en nieuwsmakend neergezet. ‘De Staat,’ concluderen wij in het TV-programma (zie ook onze kersverse website www.deontsporing.nl), ‘is verantwoordelijk voor het fiasco Fyra.’ Daags erna volgden de meeste kranten, van Trouw, tot Parool en NRC, van radio tot vrijwel alle regionale bladen en zelfs het Belgische De Standaard aan toe. Intussen staan we hoog genoteerd als bestverkochte boek in nogal wat Bol.com-genres (‘Nieuw en opvallend’, Maatschappij, Management Algemeen en Politiek en Geschiedenis). Kortom: we mogen trots zijn op ons boek over het zootje op de HSL-Zuid; wie weet zijn we nu zelfs spekkoper met dank aan dit treindrama. Want twee dagen na onze presentatie op 3 december hebben we al de tweede druk moeten bestellen. Deze keer is maandenlang gezwoeg wellicht niet voor niets geweest.
Hoe anders is het afgelopen met mijn boek op verzoek van prof. mr. Pieter van Vollenhoven over dat andere soepzootje: Uitgebeend, hoe veilig is ons voedsel nog? Aan media-aandacht geen gebrek. Menig expert heeft mij gecomplimenteerd met dit diepgravende en reconstruerende boek. De Tweede Kamer nodigde mij zelfs uit als deelnemer voor een Rondetafelgesprek. Ik mocht aanschuiven naast de WRR en de Onderzoeksraad – en dat voor een solo zelfstandige onderzoeksjournalist. Maar wat schetste mijn verbijstering: de boekverkoop viel flink tegen en in de debatten daags en weeks na mijn dringende advies om de NVWA bij Volksgezondheid in plaats van Economische Zaken onder te brengen, werd er met geen woord meer gerept over mijn advies. In plaats daarvan ging alle aandacht uit naar Omroep Gelderland die – overigens knap werk – had ontdekt dat recidivist-Zalmproducent Foppen vaker is beboet door de NVWA dan tot dan toe bekend was.
Nu ja, zoals ik al eerder constateerde in Uitgebeend, in De Haagse soep onder de kaasstolp aan het Binnenhof zijn ze al langer flink de weg kwijt. Nu de vogelgriep weer op ons land waart kunnen we onze borst weer nat maken voor een soort Q-koorts-affaire deel twee. En dan te bedenken dat mijn voedselveiligheidsboek begint met de vogelgriep-affaire uit 2003. Nu is niet VWS, maar Economische Zaken leidend in de aanpak. Hoe goed Dijksma het ook doet, de EZ- en sector-bepaalde aansturing verwordt al snel tot een recept voor rampen zoals ik in Uitgebeend reeds analyseerde.
Als troostvoer hier dus hét klassieke, smaakvolle Marokkaanse recept voor een gezond en voedzaam soepje. Harira betekend letterlijk zoiets als ‘roersel of mengsel’ en wordt in Marokko vooral genuttigd als opkikkertje. Van alle soepjes in ons reiskookboek Kookkaravaan (kookboek van het Jaar in 2011 en zelfs derde Tout le Monde bij Gourmand in Parijs, 2012) is dit de meest populaire. Ofwel, geniet ervan, dit heerlijke soepzootje!
Recept Harira
Ingrediënten
- 1 kilo verse pomodori-tomaten, ontveld
- 100 gr runderpoelet
- 50 gr linzen
- 100 gr bloem
- 1 middelgrote ui, gesnipperd
- 2 el selderij, fijngehakt
- 3 el bladpeterselie, fijngehakt
- 3 el koriander, fijngehakt
- 1 klein blikje tomatenpuree
- 1/2 tl zout
- 1/2 tl gemalen peper
- 1/2 tl gemberpoeder
- 1/2 tl kaneelpoeder
- 1/4 tl kurkuma
- 6 saffraandraadjes, of meer naar smaak
- 40 gr vermicelli
- 200 gr kikkerwten uit blik, afgespoeld
- sap van ½ citroen
Bereiding
Pureer de tomaten, doe ze met een liter water in een soeppan, samen met het runderpoelet, de linzen, ui, tomatenpuree, verse kruiden en specerijen.
Laat op een laag pitje anderhalf uur koken. Roer zo nu en dan door en voeg een klein beetje heet water toe als de soep te dik wordt.
Meng de bloem met wat water en bind hiermee al roerend de soep. Voeg de laatste 5 minuten de vermicelli en de kikkererwten toe.
Breng op smaak met een scheutje citroensap en vers gehakte peterselie en koriander. Serveer met dadels en brood.
Fotocredits: Marcel van Silfhout & Annelies Dollekamp
Dit artikel afdrukken
Mijn eigen ontsporing is gelukkig goed afgelopen. In Nieuwsuur werd dit onthullende boek vorige week zondag prachtig en nieuwsmakend neergezet. ‘De Staat,’ concluderen wij in het TV-programma (zie ook onze kersverse website www.deontsporing.nl), ‘is verantwoordelijk voor het fiasco Fyra.’ Daags erna volgden de meeste kranten, van Trouw, tot Parool en NRC, van radio tot vrijwel alle regionale bladen en zelfs het Belgische De Standaard aan toe. Intussen staan we hoog genoteerd als bestverkochte boek in nogal wat Bol.com-genres (‘Nieuw en opvallend’, Maatschappij, Management Algemeen en Politiek en Geschiedenis). Kortom: we mogen trots zijn op ons boek over het zootje op de HSL-Zuid; wie weet zijn we nu zelfs spekkoper met dank aan dit treindrama. Want twee dagen na onze presentatie op 3 december hebben we al de tweede druk moeten bestellen. Deze keer is maandenlang gezwoeg wellicht niet voor niets geweest.
Hoe anders is het afgelopen met mijn boek op verzoek van prof. mr. Pieter van Vollenhoven over dat andere soepzootje: Uitgebeend, hoe veilig is ons voedsel nog? Aan media-aandacht geen gebrek. Menig expert heeft mij gecomplimenteerd met dit diepgravende en reconstruerende boek. De Tweede Kamer nodigde mij zelfs uit als deelnemer voor een Rondetafelgesprek. Ik mocht aanschuiven naast de WRR en de Onderzoeksraad – en dat voor een solo zelfstandige onderzoeksjournalist. Maar wat schetste mijn verbijstering: de boekverkoop viel flink tegen en in de debatten daags en weeks na mijn dringende advies om de NVWA bij Volksgezondheid in plaats van Economische Zaken onder te brengen, werd er met geen woord meer gerept over mijn advies. In plaats daarvan ging alle aandacht uit naar Omroep Gelderland die – overigens knap werk – had ontdekt dat recidivist-Zalmproducent Foppen vaker is beboet door de NVWA dan tot dan toe bekend was.
Nu ja, zoals ik al eerder constateerde in Uitgebeend, in De Haagse soep onder de kaasstolp aan het Binnenhof zijn ze al langer flink de weg kwijt. Nu de vogelgriep weer op ons land waart kunnen we onze borst weer nat maken voor een soort Q-koorts-affaire deel twee. En dan te bedenken dat mijn voedselveiligheidsboek begint met de vogelgriep-affaire uit 2003. Nu is niet VWS, maar Economische Zaken leidend in de aanpak. Hoe goed Dijksma het ook doet, de EZ- en sector-bepaalde aansturing verwordt al snel tot een recept voor rampen zoals ik in Uitgebeend reeds analyseerde.
Als troostvoer hier dus hét klassieke, smaakvolle Marokkaanse recept voor een gezond en voedzaam soepje. Harira betekend letterlijk zoiets als ‘roersel of mengsel’ en wordt in Marokko vooral genuttigd als opkikkertje. Van alle soepjes in ons reiskookboek Kookkaravaan (kookboek van het Jaar in 2011 en zelfs derde Tout le Monde bij Gourmand in Parijs, 2012) is dit de meest populaire. Ofwel, geniet ervan, dit heerlijke soepzootje!
Recept Harira
Ingrediënten
- 1 kilo verse pomodori-tomaten, ontveld
- 100 gr runderpoelet
- 50 gr linzen
- 100 gr bloem
- 1 middelgrote ui, gesnipperd
- 2 el selderij, fijngehakt
- 3 el bladpeterselie, fijngehakt
- 3 el koriander, fijngehakt
- 1 klein blikje tomatenpuree
- 1/2 tl zout
- 1/2 tl gemalen peper
- 1/2 tl gemberpoeder
- 1/2 tl kaneelpoeder
- 1/4 tl kurkuma
- 6 saffraandraadjes, of meer naar smaak
- 40 gr vermicelli
- 200 gr kikkerwten uit blik, afgespoeld
- sap van ½ citroen
Bereiding
Pureer de tomaten, doe ze met een liter water in een soeppan, samen met het runderpoelet, de linzen, ui, tomatenpuree, verse kruiden en specerijen.
Laat op een laag pitje anderhalf uur koken. Roer zo nu en dan door en voeg een klein beetje heet water toe als de soep te dik wordt.
Meng de bloem met wat water en bind hiermee al roerend de soep. Voeg de laatste 5 minuten de vermicelli en de kikkererwten toe.
Breng op smaak met een scheutje citroensap en vers gehakte peterselie en koriander. Serveer met dadels en brood.
Fotocredits: Marcel van Silfhout & Annelies Dollekamp
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
# Astrid
Omdat ik zie dat Marcel op jouw vraag hoeveel soep zijn recept oplevert, geen uitsluitsel geeft, kun je drie dingen doen: je kookt een dubbele hoeveelheid en dan zie je wel hoeveel er nog voor jou overblijft als je man zijn honger heeft gestild. Of je vraagt het hier maar dan direct aan Marcel gericht of je koopt het bewuste boek.
Ik zou idd ook binden met maizena oid als dat nodig is, bloem moet je zoals bij een roux eerst 'garen' in de pan voor je er vocht doorheen doet.
Waarom de tomaten eigenlijk ontvellen als je ze toch pureert? De velletjes kun je dan toch mee pureren? Zou ik denk ik wel doen, scheelt weer extra werk.
Voor hoeveel liter soep is dit recept? 1 kilo tomaten, is dat gelijk aan een liter soep en dan de rest erbij, hoeveel wordt het totaal ongeveer? Wij eten soep nl als maaltijd, een hapje als vooraf doen we nooit met soep, dus het moet als eerste ged gevuld zijn, maar ook genoeg, niet dat we met zijn 2 slechts 3 borden totaal kunnen vullen, dat eet mijn man alleen al aan soep.
@Marcel #2
Het is één ding een recept aan een Marokkaanse dame te vragen maar dan zal je toch zelf dat recept moeten maken. Doorgewinterde kokkinnen in Zuidelijke landen koken op gevoel en meten niets af. Dus deze dame van de soep zal waarschijnlijk gedacht hebben dat 100 gram bloem wel goed zou zijn.
Maar als receptenschrijver moet je altijd een gekregen of opgepikt recept doorkoken en - dat weet ik uit jarenlange ervaring - soms zelfs meer dan één keer voordat je de smaak en consistentie van dat gerecht goed hebt. Daar gaat veel tijd in zitten en dat heeft niet iedereen er voor over vanwege de verhouding geïnvesteerde tijd versus honorering. Recepten schrijven is liefdewerk oud papier....
Dank voor je prima tip Florine, helemaal met je eens. Het valt me nu eigenlijk pas op hoeveel bloem we in dit recept hebben staan. We hebben onze recepten letterlijk bij de tante van onze kok Yassine uit Marokko vandaan gehaald. En tja, het is in Casablanca niet geheel ongebruikelijk om flink wat bloem te gebruiken.
@Marcel van Silfhout
Waarom water toevoegen als de soep te dik wordt om dan op het eind de soep te binden met bloem. Hoe lekker deze soep ook is, het binden van een soep op het allerlaatst door er bloem - in dit geval maar liefst 100 gram! - door te roeren zorgt ervoor dat de bloem geen tijd krijgt om goed te garen en de soep een onaangename rauwe bloemsmaak krijgt. Beter is een ander bindmiddel te gebruiken (pijlwortelpoeder of aardappelmeel) dan geen smaak nalaat en heel goed bindt.
Een andere manier om de soep iets te binden is een klein gedeelte van linzen en/of kikkererwten apart te pureren en deze dikke puree door de soep te roeren.