Het eten van meer producten met plantaardige eiwitten draagt bij aan de reductie van broeikasgassen. Het consumeren volgens de richtlijnen goede voeding betekent een besparing van de CO2-uitstoot van 1,4 Mton per jaar. Ook zal er 5.900 km2 minder landbouwgrond in beslag worden genomen.
Dit blijkt uit onderzoek van Blonk Milieu Advies met als titel ‘Milieueffecten van de Nederlandse consumptie van eiwitrijke producten.’ Het milieuadviesbureau voerde dit jaar samen met het Landbouw Economisch Instituut (LEI) en de Vegetariërsbond het onderzoek uit. De onderzoekers keken wat het effect was van de consumptieverschuiving van dierlijke naar plantaardige vetten.
Minder plantaardige eiwitten
‘Gezonder’ eten met betrekking tot eiwitproducten betekent volgens de wetenschappers minder vlees, wat meer vis en iets meer zuivel. De intensieve veehouderij en melkveehouderij dragen bij aan het broeikaseffect en het ruimtebeslag. Het overstappen van dierlijke naar plantaardige eiwitproducten reduceert het broeikaseffect.
De onderzoekers hebben niet het effect van een verhoogde visconsumptie op de biodiversiteit gemeten. Verder zijn eventuele onzekerheden van de onderzoeksresultaten niet meegenomen in de studie.
bron: VMT
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Dat klopt, maar dat wil nog niet zeggen, dat we maar gedachtenloos aan kunnen vreten met vlees. Natuurlijk zijn er grenzen. Ze liggen alleen anders dan we denken.
@MarcP, dat is maar hoe je er tegen aan kijkt: Er is meer dan voldoende gras dus is dat een probleem? Nee dus.
Goeie discussie!
Wellicht zinvol om hier -buiten wel of géén extra CO2 uitstoot die wel of niet schadelijk is voor "het milieu"- nóg een aspect in mee te nemen, nl. voedselschaarste.
Als er voor de productie van 1 kilo vlees 6-12 kilo plantaardig voer/voedsel nodig is, én een kwart van de wereldbevolking (China, India), waarvan de levensverwachting almaar toeneemt, wil dubbel (of drie maal) zoveel vlees consumeren, hebben we dan nog genoeg landbouwgrond om in deze behoefte te voorzien?
Oftewel... hoe lossen we dat dan op? Gaan we dan massaal genetisch modificeren? Kappen we nog wat meer oerbossen? En heeft dat dan nog steeds geen milieu-impact?
Laten we het de Chinesen nu even niet kwalijk nemen dat zij mondjesmaat van hun toenemende welvaart gaan proeven. Laat hen er (even) van genieten (ze bewijzen de wereld immers al een goede dienst met hun één-kind-politiek!), terwijl wij als Westerlingen alvast beginnen met consuminderen om de welvaartsnormen te doen keren...
DJP@
Ik ga met je mee. En laten we vaststellen, dat het inderdaad een hype is. Daar kun je twee soorten reacties op loslaten. Je reageert fel anti/pro, of je wacht af. De wijze waarop alles, werkelijk alles van koeienscheten tot open haarden, van duurzame vis tot de BPM voor auto's, van minder vleesconsumptie tot het planten van een boom als compensatie voor een vliegreis wordt ge-linked aan het CO2-probleem, voldoet aan de normen van een hysterie. Daar is moeilijk mee om te gaan, maar binnen nu en vijf jaar, zullen doemscenario’s door de mand vallen of bevestigd worden. Ze vormen namelijk een steeds grotere bedreiging voor een gezonde industriële en technologische door-ontwikkeling.
In Zeeland hebben nu sinds 2 dagen zelfs een 'ruzie' tussen Peis, de burgemeesters en minister Ter Horst over wie de 'baas' is bij de eerst komende grote (watersnood)ramp in Zeeland. Ongelofelijk.
Maar ook hier op Foodlog is de druk van de 'groene hype' groot. Van schapen op je gazon tot veroordelen van het eten van niet duurzame vis. Van de uitstoot van de varkensbedrijven tot en met de drang dierlijke eiwitten in te wisselen voor plantaardige.
Enerzijds de terechte en waardevolle kritiek op een bijna onverantwoorde 'down grading' van de kwaliteit van het voedsel, en anderzijds een schuldgevoel niet politiek/CO2-correct te eten.
Ik vrees dat Dick vanaf het eerste uur een verschuiving hier in de trend ziet. Van kritisch food-analytisch naar eco-ethisch. Maar daar kan ik naast zitten.
Ik wil graag even de angel uit het dubieuze, vooronderstelde CO2 probleem halen. De ene klimaatgoeroe overtreft hierbij de andere. Smeltende ijskappen, zeespiegelstijgingen die inmiddels zowat tot in de hemel reiken, snel uitstervende ‘aaibare’ dieren, opschuivende klimaatzones, in de war lopende vogeltrek, rondrazende cyclonen, kolkende rivieren; het kan niet op. Kritische geluiden krijgen nauwelijks gehoor. Het feit dat de mens slechts rudimentaire kennis heeft van het klimaat op korte termijn - het weer - laat staan van dat op lange termijn én zeer weinig inzicht heeft in de invloed van de zonnecyclus hierop, wordt gemakshalve terzijde geschoven. Nota bene ook op andere planeten stijgt de gemiddelde temperatuur,
Moeten we het allemaal nu wel geloven?
Er zijn deskundigen die stellen dat de zeespiegelstijging niet meer zal bedragen dan 10-15 cm, zoals al eeuwenlang het geval is. Ze is ook niet over de hele wereld dezelfde.
Het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPPC) maakte een jaar geleden bekend dat bij het állerongunstigste CO2-scenario, dat wil zeggen zware economische groei en driest gebruik van fossiele brandstof, de zeespiegelstijging in de komende eeuw 26-59 cm zóu kunnen bedragen.
Het staat volledig buiten kijf dat, op grond van allerlei goede overwegingen, het verbruik van fossiele brandstof en alle vormen van luchtverontreiniging drastisch moeten worden beperkt; maar het zogenaamde ‘broeikaseffect’ is er alléén voor de absoluut ‘gelovigen’.
Ieder middelbaar schoolkind weet immers dat - een standaardproefje in de eerste klas - als je een waterplant in een reageerbuis doet, er CO2 (‘water met prik’) aan toevoegt en het buisje verlicht en verwarmt, de plant dat koolzuurgas in hoog tempo gaat omzetten in glucose en zuurstof. Zo zal de koolzuurgasstijging van de atmosfeer grotendeels worden opgevangen door de primaire productie van drijvende planten in de hogere waterlagen van de (warmere?) oceanen, die 60% van de zuurstof op aarde leveren. Ook de landplanten zullen hierbij een rol spelen, met als gevolg grotere opbrengsten
Wordt het geen tijd om eens zéér kritisch naar deze alsmaar doordravende hype te kijken? literaire tegenhangers van Al Gore’s boek ‘Earth in the Balance’: zijn Huber, Peter (MIT, Harvard, Manhattan Institute): Hard Green, saving the environment from the environmentalists en Vaclav Klaus, Blauwe planet in groene kluisters.