Productiedaling van 100 miljoen dieren
De Chinezen hebben hun productie met 100 miljoen dieren terugbracht door 10 miljoen fokdieren te slachten. Dat beperkt de productiemogelijkheden voor 1 tot 1,5 jaar. Deze reducties zijn volgens de bank te vergelijken met het opeens uit productie raken van de VS, Canada en Mexico als aanbieders op internationale markt.
Voor dit jaar verwachten de analisten van de bank een daling in de Chinese varkensproductie van 6,5%. Dat zou de op twee na grootste daling in de afgelopen 40 jaar zijn. Door het doorschietende productiedal dat ontstaat in China, ziet de bank forse exportkansen. Die gelden zowel voor de Europese varkensboeren die er hun huidige overaanbod in kwijt kunnen, als voor de Amerikaanse die na de PEDV-uitbraken, die het aanbod vanuit de VS voor internationale markten beperkten, weer op stoom komen en hun zich opbouwende overschotten weer kwijt moeten komen om zo efficiënt mogelijk te kunnen produceren.
'Geen beter moment'
De productie-uitval wegens overhitting in China had volgens de bank 'niet op een beter moment kunnen komen' voor de thans oververhitte Noord-West Europese varkensproductie en de Amerikaanse die ook weer moet kunnen groeien om zijn bekende lage kostprijzen per kilo te kunnen realiseren.
Nadelige visie voor familiebedrijf
Rabobank financiert circa 80% van de Nederlandse dierhouderij. De visie van de analisten van de bank op de marktkansen van de bedrijven die hun kredietcollega's financieren, blijkt helder: verschillen delen van de wereld moeten voortdurend elkaars klappen kunnen opvangen.
In Europa beginnen we te zien dat zo'n strategie nadelig uitvalt voor het boerenfamiliebedrijf dat daar de reserves niet voor kon opbouwen. In de VS en China speelt die problematiek minder omdat de ketens beter geïntegreerd zijn en gezamenlijk aan het opvangen van pieken en dalen kunnen doen zonder voortdurend de aandacht van de politiek te hoeven vragen.
Begrip bij actievoerende varkensboeren
Op PigBusiness vertelden gisteren de enige Nederlandse actievoerende varkensboeren dat ze inmiddels begrepen hebben dat hun slachter hen niet boven de marktprijs kan uitbetalen. Ruim driekwart van ons varken wordt geëxporteerd. Nederlands boerentopman Albert Jan Maat verklaarde in hetzelfde blad dat zijn boeren niet de straat op moeten gaan omdat ons land het moet hebben van zijn afhankelijkheid van die export. Het Raborapport ondersteunt de visie dat Nederland gered kan worden. De landbouwministers spreken op 7 september over de boerencrisis, maar er lijkt geen staatssteun meer nodig. Omdat Rabobank echter na 2016 China's productie weer in evenwicht ziet terugkomen, mogen we echter verwachten dat het probleem dan weer terugkomt.
Wat na 2016 weer kan helpen is bijvoorbeeld een forse ziekte-uitbraak in landen als Spanje en Noord-Amerika. Helaas kunnen die niet geprogrammeerd worden. Maat gaf op PigBusiness aan een 'overkoepelende EU-strategie' voor onder meer de varkenshouderij te missen.
NB
Je leest het goed. Het slot van deze analyse is met maximaal ingehouden ironie geschreven. De vraag mag gesteld worden of we dit efficiënte productiesysteem wel zo handig en menselijk vinden. Hangende je oordeelsvorming, merk ik wel dit op: je eet er dagelijks van.
Fotocredits: Hoofdkantoor Rabobank, Foodlog Media
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Ik was vandaag op bezoek bij een van de slachthuizen die mogen (!) exporteren aan China. Daar zit namelijk ook nog een bottleneck, zelfs als we zouden willen. De vrieshuizen liggen vol in afwachting van Rusland. Maar die eten wanneer de grenzen weer open zouden gaan niet ineens die voorraad weer op.
Ik heb er ook nog wat over lopen nadenken vandaag. Doordat de varkensvleesmarkt (net als alle agro) geen vrije markt is, wordt het prijspeil herijkt op een nieuw niveau. In dit geval lager (analoog aan de hypotheekrenteaftrek, dat heeft slechts geleid tot hogere huizenprijzen in Nl tov ons omringende landen). Je zou kunnen zeggen dat het geld dat het GLB in de productie stopt, direct leidt tot een lage prijs van deze anonieme grondstoffen in de supermarkt. Natuurlijk zitten daar wat haken en ogen aan, maar grosso modo klopt het. De boer overleeft dankzij minieme kostprijs door bulkproductie, een kleine vergoeding voor zijn product en een vergoeding uit het GLB.
Wanneer je daarmee in concurrentie wilt gaan middels merkbeleving, zit je met het probleem van diezelfde spotprijs. Tenzij we merkvlees evenzeer belonen uit het GLB is dat een wel erg zware taak.
Wouter #43, wat ik hier geef zijn slechts analyses van de politieke realiteit en het snapvermogen van de tijd. Als het nodig is om dat groter te maken - en dat denk ik - dan is de beste strategie om te laten zien hoe we ons gedragen en welke bochten voor ons liggen. Samenlevingen zouden vermaak moeten maken van scenarioplanning. Dat is overigens geen raar idee, want het bestaat al sinds Jules Verne en heet science fiction. Dat genre heeft vernieuwing en ontideologisering nodig. Ik denk dat het vermaak moet worden. Dan kunnen we serieus worden.
Als toevoeging op het economische beleid wat ik besprak wil ik deze ingezonden brief aan de Volkskrant te aanvulling geven (geweigerd door de redactie):
'In de Volkskrant van 05-09 wordt op 3 verschillende plekken beweerd dat het economisch weer iets beter gaat.
Vooraanstaande economen (Willie, Macleod, Keiser) zeggen het tegengestelde. Van de les uit 2008 is niets geleerd.
De banken en hedge funds gaan nog steeds ongecontroleerd hun gang. De schuldenlasten zijn alleen toegenomen.
Goldman Sachs heeft met criminele geldmanipulaties de schuldenlast van Griekenland verdubbeld – te betalen door de Europese burger.
Van reële productiegroei is geen sprake. Van geld bijdrukken wel – dat is ook een vorm van ‘lenen’ (van het kapitaal van de burger).
Of geheel oneigenlijke aandelen aankoop (marktmanipulatie) door Centrale Banken.
De structurele, gecombineerde visie - hoe problemen totaal aan te kunnen pakken - ontbreekt bij de politiek.
Een nieuw Marshall plan is nodig voor productiegroei en duurzaam kapitaal - zonder roofbouw en sociale aantastingen.
Een geheel nieuw bancair systeem.
Dergelijke plannen bestaan deels al.
Het WWF heeft een diepgaand rapport gepubliceerd, waaruit blijkt dat het goed mogelijk is, in 2050 een bijna 100% groene energieproductie bereiken.
Economisch: de benodigde investeringen zijn ongeveer 1000 miljard dollar per jaar. Maar rond 2040 maken we al winst, en in 2050 zouden we maar liefst 4000 miljard dollar per jaar gaan terugverdienen.
De productie neemt al die tijd reëel toe.
Sociaal: zonne/wind energieproductie in de Sahara zal ook voor Afrika een enorme economische push betekenen (dus ook voor ons). Oorlog en vluchtelingenprobleem worden hiermee bestreden.
De kosten van een milieu/economische crisis, zijn immens veel hoger dan die van dit ‘Marshallplan’.
Maar wie heeft de macht?'
Dit was zo kort mogelijk. Ik had hier nog vele andere zaken aan toe kunnen voegen, zoals de vragen: waarom wordt er niet geïnvesteerd in (vernieuwende duurzame) productie maar wel in virtuele waardepapieren - die onevenwichtig verdeeld worden - en zeepbellen (zo wordt er in Nederland door fondsen nog steeds geïnvesteerd in kantorenbouw terwijl er enorm veel kantoren leeg staan - verkwisting van kapitaal die hard terugslaat - en waarvan vele andere voorbeelden bestaan) ? waarom worden de verantwoordelijken voor de crisis niet berecht? waarom is de huidige voorzitter van de Europese Centrale Bank een vazal van Goldman Sachs, die de huidige praktijken laat doorgaan? etc...
@43: Klopt. Voedselzekerheid is van geen waarde in de huidige economische politiek (al zijn er wel degelijk politiek/economische spelers/ denkers bij wie dit wel belangrijk is). TTIP is maar een voorbeeld. Een gevolg van een praktijk die al lang bestaat. Een praktijk die steeds extremer wordt in haar uitingen. En die nu opnieuw tot een crisis leidt. Niet door het verstrekken van kredieten aan varkenshouders... wel door velerlei financiële manipulaties (zoals het verdubbelen van de Griekse schuld door Goldman Sachs - die wij aan GS mogen terugbetalen - of door geld bijdrukken door de centrale banken, door onroerend goed zeepbellen - die niets met productie te maken hebben, of door het geheel onvoorstelbare aankopen van aandelen door Centrale Banken in de EU... geen politicus die hier kritisch zicht op heeft).
'Voedselzekerheid' baseert zich o.a. op duurzaamheid, beschikbaarheid, verdeling en inkomen van de 'gewone' mens. Als de Centrale Banken zich hier nu eens mee bezig zouden gaan houden ipv aandelen kopen die straks niks meer waard zijn (en de gevolgen op ons afwentelen)... en zouden gaan samenwerken met bv COVEC en dergelijke (wel maatschappelijk denkende) banken en investeringsfondsen?
ps
Zuivel wijkt af van 'varkens' maar werd hieronder ook al aangehaald: het heeft mij altijd verbaasd dat speciale heerlijke buitenlandse kazen hier wel te verkrijgen zijn, terwijl de echte rauwmelkse top-Gouda's totaal onbekend zijn in de rest van de wereld. Waarom die meestal vrij smakeloze fabrieks-Gouda zo populair is? Geen idee. Maar hier valt veel te winnen.
Met ons niet-duurzame varkensvlees niet. En al helemaal niet met vleeswaar. De goede hammen, worsten en patés zijn elders beter (behalve dan die Texelse metworst en Nijmeegse leverworst.. ;) maar in veel buitenlandse supermarkten kom je ambachtelijke kwaliteiten tegen die je hier niet snel zult vinden).
Dick, ik vrees dat je gelijk hebt met je opmerking in #39 dat de EU pas ingrijpt als de voedselzekerheid in gevaar komt. Maar in die situatie wordt de vraag die je in #42 stelt (wie kan bepalen welk land of welke boer moet inbinden?) en die je onbeantwoordbaar noemt opeens wél beantwoordbaar.
Maar dan kan het te laat zijn. Want als de EU de TTIP-fuik in is gezwommen, kunnen we niet meer terug en zijn we uitgeleverd aan de willekeur van:
1) Amerikaanse exporteurs, die de EU links laten liggen zodra ze meer kunnen verdienen in China of (straks misschien) India;
2) de Amerikaanse overheid, die de export kan gaan afremmen zodra de voedselprijzen in de VS te zeer gaan stijgen.
Geopolitiek gezien is TTIP dus een groot risico.
Je zegt dat de overheid van de varkensmarkt moet afblijven, maar moet ze intussen wel doorgaan met TTIP en daarmee de risico's voor de voedselzekerheid vergroten?