Wereldwijd verdwijnt een derde van het groente en fruit onnodig in de vuilnisbak. Die verspilling vindt plaats in de gehele keten van ‘field to fork’: van het veld tot de vork. Consumenten zijn de grootste schuldigen. Ze willen alleen perfect uitziende groente en fruit en hebben doorgaans geen idee hoe ze met houdbaarheidsdata om moeten gaan.
Op verschillende plaatsen in de keten gaat kwalitatief prima voedsel verloren. Dat begint al op het veld. Telers laten beschadigde groente die kwalitatief helemaal in orde zijn achter op het land omdat het verwerken ervan niet loont. In de magazijnen waar de producten vervolgens heen gaan, past er maar een bepaalde hoeveelheid in de dozen of verpakkingen. Wat daar niet in past moet weg. Tijdens het vervoer naar de volgende stap in de keten kan er van alles mis gaan. Een doos die valt, producten die te lang in de warmte hebben gestaan, verpakkingen die beschadigd raken. Het zijn allemaal redenen waardoor hele ladingen voedzaam en veilig eten afgevoerd worden.
In deze stappen vindt zo’n 65% van de voedselverspilling plaats. Hoewel deze aantallen niet gering zijn, gaat in de laatste stappen van de keten de overige 35% verloren. In de laatste, consumptieve fase gooien restaurants, supermarkten en consumenten uiteindelijk het meeste weg. Restaurants maken te grote porties, supermarkten kunnen producten die ‘over de datum’ zijn niet meer verkopen of consumenten kiezen de mooiste exemplaren van groente en fruit uit. Wat rest blijft over.
Een gemiddeld Amerikaans gezin van 4 personen gooit $1.600 (bijna €1.500) per jaar weg. In Groot-Brittannië verdwijnen jaarlijks alleen al 160 miljoen prima bananen in de vuilnisbak. Eén op de drie Britten gooit een banaan weg als er ook maar één enkel bruin plekje op zit.
Amerikaanse onderzoekers probeerden te achterhalen waarom mensen zelf zoveel weggooien. Zij kwamen tot de conclusie dat onwetendheid de hoofdrol speelt. Die onwetendheid uit zich op meerdere gebieden. De helft van de Amerikanen is zich er bijvoorbeeld niet bewust dat voedselverspilling een probleem is. 60% zegt regelmatig iets weg te gooien om te zorgen dat hun gerecht er vers en mooi uitziet. Toch voelt drie kwart van de mensen zich schuldig als ze voedsel weggooien. De redenen daarvoor zijn divers. De één maakt zich zorgen om het klimaat, de ander omdat weggooien zonde is van het geld en een derde om beide.
Houdbaarheidsdata
Mensen weten te weinig van houdbaarheidsdata. Bijna 70% van de mensen gooit direct iets weg zodra de houdbaarheidsdatum is verstreken, omdat ze - onterecht - bang zijn ziek van te worden van producten die over de datum zijn. In werkelijkheid heeft die datum weinig te maken met voedselveiligheid en kun je beter vertrouwen op hoe het eruit ziet, ruikt, voelt en smaakt.
Liz Goodwin van Waste and Resources Action Programme (Wrap) maakt zich ook zorgen om jongere generaties die zich wel willen inzetten voor een beter klimaat, maar nauwelijks kookvaardig zijn. “Ze hebben geen relatie meer met voeding, ze eten om andere dingen te kunnen doen.” Ook zij stipt de houdbaarheidsdata aan: “Ze zijn er doodsbang voor. Alsof het een minuut voor middernacht nog wel goed is en twee minuten later ineens niet meer.”
Veel mensen willen best iets doen om voedselverspilling te verminderen, maar de helft van de Amerikanen zegt niet goed te weten hoe ze minder weg kunnen gooien. 42% zegt geen tijd te hebben om zich er zorgen over te maken. Wel merkt meer dan de helft dat ze meer weggooien als ze in grote hoeveelheden inslaan.
Denemarken als voorbeeld
Overal schieten de initiatieven om voedselverspilling aan te pakken als paddenstoelen uit de grond. In Denemarken lijkt het nu ook echt vruchten af te werpen. Een van de vele initiatieven daar is de supermarkt WeFood. Die supermarkt krijgt afgeschreven producten van reguliere supermarkten en verkoopt dit door voor 30%-50% minder dan de oorspronkelijke prijs. Zo gaan ze de voedselverspilling tegen en helpen ze de mensen die het financieel moeilijk hebben aan genoeg groente en fruit. Deze winkel loopt zo goed dat er in 2017 een nieuwe vestiging van zal openen.
Mogelijke oplossingen
De onderzoekers die inventariseerden hoe het komt dat Amerikanen zoveel voedsel verspillen, komen naar aanleiding van hun resultaten met drie factoren die een deel van het probleem mogelijk kunnen oplossen. De onwetendheid moet worden doorbroken en dit begint met het bewustzijn dat voedselverspilling een probleem is. Mensen die dit weten, gooien duidelijk minder weg dan mensen die er niet van op de hoogte zijn. Daarnaast zouden consumenten meer inzicht moeten hebben in hoeveel zij verspillen ten opzichte van anderen. 87% van de mensen denkt minder weg te gooien dan mensen in een vergelijkbare situatie. Aangezien mensen zich vaak aanpassen aan sociale normen, kan dit tot ander gedrag leiden. Tot slot is meer duidelijkheid over houdbaarheidsdata nodig, omdat die voor onnodig veel verwarring en verspilling leiden.
Dit artikel afdrukken
Eén op de drie Britten gooit een banaan weg als er ook maar één enkel bruin plekje op zitConsument grootste aandeel
In deze stappen vindt zo’n 65% van de voedselverspilling plaats. Hoewel deze aantallen niet gering zijn, gaat in de laatste stappen van de keten de overige 35% verloren. In de laatste, consumptieve fase gooien restaurants, supermarkten en consumenten uiteindelijk het meeste weg. Restaurants maken te grote porties, supermarkten kunnen producten die ‘over de datum’ zijn niet meer verkopen of consumenten kiezen de mooiste exemplaren van groente en fruit uit. Wat rest blijft over.
Een gemiddeld Amerikaans gezin van 4 personen gooit $1.600 (bijna €1.500) per jaar weg. In Groot-Brittannië verdwijnen jaarlijks alleen al 160 miljoen prima bananen in de vuilnisbak. Eén op de drie Britten gooit een banaan weg als er ook maar één enkel bruin plekje op zit.
Liz Goodwin van Waste and Resources Action Programme (Wrap) maakt zich ook zorgen om jongere generaties die zich wel willen inzetten voor een beter klimaat, maar nauwelijks kookvaardig zijnOnwetendheid
Amerikaanse onderzoekers probeerden te achterhalen waarom mensen zelf zoveel weggooien. Zij kwamen tot de conclusie dat onwetendheid de hoofdrol speelt. Die onwetendheid uit zich op meerdere gebieden. De helft van de Amerikanen is zich er bijvoorbeeld niet bewust dat voedselverspilling een probleem is. 60% zegt regelmatig iets weg te gooien om te zorgen dat hun gerecht er vers en mooi uitziet. Toch voelt drie kwart van de mensen zich schuldig als ze voedsel weggooien. De redenen daarvoor zijn divers. De één maakt zich zorgen om het klimaat, de ander omdat weggooien zonde is van het geld en een derde om beide.
Houdbaarheidsdata
Mensen weten te weinig van houdbaarheidsdata. Bijna 70% van de mensen gooit direct iets weg zodra de houdbaarheidsdatum is verstreken, omdat ze - onterecht - bang zijn ziek van te worden van producten die over de datum zijn. In werkelijkheid heeft die datum weinig te maken met voedselveiligheid en kun je beter vertrouwen op hoe het eruit ziet, ruikt, voelt en smaakt.
Liz Goodwin van Waste and Resources Action Programme (Wrap) maakt zich ook zorgen om jongere generaties die zich wel willen inzetten voor een beter klimaat, maar nauwelijks kookvaardig zijn. “Ze hebben geen relatie meer met voeding, ze eten om andere dingen te kunnen doen.” Ook zij stipt de houdbaarheidsdata aan: “Ze zijn er doodsbang voor. Alsof het een minuut voor middernacht nog wel goed is en twee minuten later ineens niet meer.”
Veel mensen willen best iets doen om voedselverspilling te verminderen, maar de helft van de Amerikanen zegt niet goed te weten hoe ze minder weg kunnen gooien. 42% zegt geen tijd te hebben om zich er zorgen over te makenMoeilijk
Veel mensen willen best iets doen om voedselverspilling te verminderen, maar de helft van de Amerikanen zegt niet goed te weten hoe ze minder weg kunnen gooien. 42% zegt geen tijd te hebben om zich er zorgen over te maken. Wel merkt meer dan de helft dat ze meer weggooien als ze in grote hoeveelheden inslaan.
Denemarken als voorbeeld
Overal schieten de initiatieven om voedselverspilling aan te pakken als paddenstoelen uit de grond. In Denemarken lijkt het nu ook echt vruchten af te werpen. Een van de vele initiatieven daar is de supermarkt WeFood. Die supermarkt krijgt afgeschreven producten van reguliere supermarkten en verkoopt dit door voor 30%-50% minder dan de oorspronkelijke prijs. Zo gaan ze de voedselverspilling tegen en helpen ze de mensen die het financieel moeilijk hebben aan genoeg groente en fruit. Deze winkel loopt zo goed dat er in 2017 een nieuwe vestiging van zal openen.
Mogelijke oplossingen
De onderzoekers die inventariseerden hoe het komt dat Amerikanen zoveel voedsel verspillen, komen naar aanleiding van hun resultaten met drie factoren die een deel van het probleem mogelijk kunnen oplossen. De onwetendheid moet worden doorbroken en dit begint met het bewustzijn dat voedselverspilling een probleem is. Mensen die dit weten, gooien duidelijk minder weg dan mensen die er niet van op de hoogte zijn. Daarnaast zouden consumenten meer inzicht moeten hebben in hoeveel zij verspillen ten opzichte van anderen. 87% van de mensen denkt minder weg te gooien dan mensen in een vergelijkbare situatie. Aangezien mensen zich vaak aanpassen aan sociale normen, kan dit tot ander gedrag leiden. Tot slot is meer duidelijkheid over houdbaarheidsdata nodig, omdat die voor onnodig veel verwarring en verspilling leiden.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
@Hans: in Wenen zag ik die kromme komkommers als Feldgurken (dus niet uit de kas) verkocht worden, ook fors duurder, en volgens mij gewoon afgekeurde kaskomkommers, want de echte Feldgurken (buitenrassen, kleiner) zien er anders uit en hebben pitjes. Eens vroeg ik serveerster wat dat nou precies inhield, biologische thee, het antwoord: dat is van thee die niet in de kas geteeld wordt! Soms vraag je je af, hoe zit het met de waren- en ingredientenkennis van de gemiddelde burger? En waar gaat het naartoe?
Zwendel met nullen. Laten we het gewoon zeggen zoals het is: 160 miljoen.
Dank Hans.
Redactie, niet 160.000 goede bananen worden in het VK jaarlijks weggegooid (dat zou niet echt heel schokkend zijn), maar 160.000.000.
En wat betreft die 'misvormde' groente: onze groenteboer doet de raar gevormde komkommers in een aparte bak, plakt er een bordje 'wilde komkommers' boven, verkoopt ze voor anderhalf keer de prijs van rechte komkommers, en de klanten vinden ze 'véél lekkerder dan die Westlandse kaskomkommers'. Iedereen tevreden.
Wat me nog inviel aangaande #13 en #14: is het nu zo dat die prijzige, cosmetisch verantwoorde, uniforme, mooi verpakte (schone schijn) groentes, fruit en vlezen uit de schappen van de supers ons in de maag gesplitst worden, opgedrongen, listig aangesmeerd, of is dit precies wat de klant in de loop van tijd is gaan wensen? Het zou me niets verbazen als het gewoon dat laatste is! En dan die turk of franse markt voor de kleine nichemarkt en bewuste smulpaap! De democratie aan het werk dus! (wat bijv. in de sovjettijd zeker niet zo was). Van verspilling liggen natuurlijk ook maar heel weinig mensen wakker! De unhappy few!
@Joep: onze Turkse en Marokkaanse groente annex vleeswinkels zijn daarmee te vergelijken, het fruit wordt rijp geplukt, ziet er soms niet uit en is voor een deel ook al rot, maar je mag zelf kiezen en in de zak stoppen, rijpe tomaten, meloenen, abrikozen,kweeperen,het kost ongeveer de helft en het heeft veel meer smaak, zeer aan te raden. Er is dus nog keus, ook bij ons, maar je moet er soms wel voor omfietsen of rijden.