Waarom smaakt die maaltijd uit de vriezer soms toch minder lekker? Bonappetit legt het uit.
Hoe vaak kun je eten opnieuw invriezen en ontdooien? Kun je vlees opnieuw invriezen? Hoe zit het met groenten? En soep?
Met die vragen zit iedereen wel eens. Robert Ramsey, kok-opleider bij het Institute of Culinary Education (ICE), zet op de culinaire site Bonappetit een aantal tips op een rijtje. Zijn uitgangspunt is dat voedsel in principe opnieuw ingevroren en ontdooid kan worden. Dat betekent niet dat je het dan ook altijd móet doen. Liever niet zelfs, “if someting’s been frozen once, that’s it” vindt het ICE.
Structuur
Een kliekje uit de vriezer is vaak minder lekker dan de eerste keer dat je het at. Dat komt vooral doordat de structuur van voedsel tijdens het vriezen beschadigd raakt. Vrijwel alle voedsel bestaat voor een belangrijk deel uit water. Tijdens het invriezen zetten de watermoleculen uit. Dat kan de celwanden in het voedsel laten springen. Eten krijgt daardoor een papperige structuur.
Hoe vaker je iets invriest, hoe vaker dit proces zich herhaalt, zodat er steeds minder van de structuur overblijft. Dat zorgt er bijvoorbeeld voor dat je soep thuis wel zonder al te veel problemen een aantal keren kunt invriezen en ontdooien. Soep heeft van zichzelf weinig structuur en kan die - op bijvoorbeeld knapperige groenten na - dus ook niet verliezen.
'Flash freezing'
Diepvriesproducten die je in de supermarkt koopt, hebben geen last van die papperigheid. Dat komt omdat ze zijn ingevroren met industriële ‘flash freezing’. Dat gebeurt zo snel dat de watermoleculen geen tijd hebben om zich te verzamelen. Producten behouden daardoor hun structuur. Als je zelf vlees invriest (goed verpakt in individuele, afgesloten bakjes of afsluitbare diepvrieszakjes), gaat dat langzamer dan bij een industriële verwerker. Dat betekent dat (rauw) vlees zich minder goed leent voor een nieuwe ronde van invriezen. Heb je het vlees klaargemaakt, dan kun je het gare restant prima opnieuw invriezen - nadat je het hebt laten afkoelen.
Bacteriën
Ramsey wijst op een ander nadeel van herhaald invriezen en ontdooien. Er komen meer bacteriën in je maaltijd. Invriezing stopt weliswaar de bacteriegroei, maar doodt de bacteriën niet. Zodra je het voedsel ontdooit, planten de bacteriën zich weer voort. Vries voedsel daarom in losse porties in, zodat je nooit te veel ontdooit en dat dus weer opnieuw zou willen invriezen.
Ontdooien
Veilig ontdooien doe je door het eten tijdig naar je koelkast te verplaatsen en het daar te laten ontdooien. Denk aan een periode van in ieder geval 6 tot 8 uur, maar een hele kip kan bijvoorbeeld wel een paar dagen duren. Deze manier van ontdooien zorgt ervoor dat het oppervlak van je eten nooit op kamertemperatuur komt en minimaliseert de vermenigvuldiging van bacteriën.
Ben je vergeten iets op die veilige manier te ontdooien en heb je maar weinig tijd? Hou het afgesloten vriezerbakje dan onder de lopende kraan op kamertemperatuur. Omdat water een betere warmtegeleider is dan lucht, zal je eten onder de lopende kraan veel sneller ontdooien. Het bevroren bakje in water leggen spaart weliswaar veel water, maar werkt aanmerkelijk minder goed. Het diepvrieseten werkt namelijk als een ijsklontje dat het water koelt, zonder snel zelf te ontdooien.
Als laatste redmiddel kun je je kliekje altijd nog ontdooien in de magnetron op de ontdooistand, met het dekseltje erop . Als je daarna je maaltijd meteen helemaal door-en-door verhit en opeet, loop je volgens Ramsey geen gevaar op bacteriële besmettingen. Helemaal waar is dat echter nooit, al is het risico klein.
Dit artikel afdrukken
Met die vragen zit iedereen wel eens. Robert Ramsey, kok-opleider bij het Institute of Culinary Education (ICE), zet op de culinaire site Bonappetit een aantal tips op een rijtje. Zijn uitgangspunt is dat voedsel in principe opnieuw ingevroren en ontdooid kan worden. Dat betekent niet dat je het dan ook altijd móet doen. Liever niet zelfs, “if someting’s been frozen once, that’s it” vindt het ICE.
Structuur
Een kliekje uit de vriezer is vaak minder lekker dan de eerste keer dat je het at. Dat komt vooral doordat de structuur van voedsel tijdens het vriezen beschadigd raakt. Vrijwel alle voedsel bestaat voor een belangrijk deel uit water. Tijdens het invriezen zetten de watermoleculen uit. Dat kan de celwanden in het voedsel laten springen. Eten krijgt daardoor een papperige structuur.
Hoe vaker je iets invriest, hoe vaker dit proces zich herhaalt, zodat er steeds minder van de structuur overblijft. Dat zorgt er bijvoorbeeld voor dat je soep thuis wel zonder al te veel problemen een aantal keren kunt invriezen en ontdooien. Soep heeft van zichzelf weinig structuur en kan die - op bijvoorbeeld knapperige groenten na - dus ook niet verliezen.
'Flash freezing'
Diepvriesproducten die je in de supermarkt koopt, hebben geen last van die papperigheid. Dat komt omdat ze zijn ingevroren met industriële ‘flash freezing’. Dat gebeurt zo snel dat de watermoleculen geen tijd hebben om zich te verzamelen. Producten behouden daardoor hun structuur. Als je zelf vlees invriest (goed verpakt in individuele, afgesloten bakjes of afsluitbare diepvrieszakjes), gaat dat langzamer dan bij een industriële verwerker. Dat betekent dat (rauw) vlees zich minder goed leent voor een nieuwe ronde van invriezen. Heb je het vlees klaargemaakt, dan kun je het gare restant prima opnieuw invriezen - nadat je het hebt laten afkoelen.
Bacteriën
Ramsey wijst op een ander nadeel van herhaald invriezen en ontdooien. Er komen meer bacteriën in je maaltijd. Invriezing stopt weliswaar de bacteriegroei, maar doodt de bacteriën niet. Zodra je het voedsel ontdooit, planten de bacteriën zich weer voort. Vries voedsel daarom in losse porties in, zodat je nooit te veel ontdooit en dat dus weer opnieuw zou willen invriezen.
Ontdooien
Veilig ontdooien doe je door het eten tijdig naar je koelkast te verplaatsen en het daar te laten ontdooien. Denk aan een periode van in ieder geval 6 tot 8 uur, maar een hele kip kan bijvoorbeeld wel een paar dagen duren. Deze manier van ontdooien zorgt ervoor dat het oppervlak van je eten nooit op kamertemperatuur komt en minimaliseert de vermenigvuldiging van bacteriën.
Ben je vergeten iets op die veilige manier te ontdooien en heb je maar weinig tijd? Hou het afgesloten vriezerbakje dan onder de lopende kraan op kamertemperatuur. Omdat water een betere warmtegeleider is dan lucht, zal je eten onder de lopende kraan veel sneller ontdooien. Het bevroren bakje in water leggen spaart weliswaar veel water, maar werkt aanmerkelijk minder goed. Het diepvrieseten werkt namelijk als een ijsklontje dat het water koelt, zonder snel zelf te ontdooien.
Als laatste redmiddel kun je je kliekje altijd nog ontdooien in de magnetron op de ontdooistand, met het dekseltje erop . Als je daarna je maaltijd meteen helemaal door-en-door verhit en opeet, loop je volgens Ramsey geen gevaar op bacteriële besmettingen. Helemaal waar is dat echter nooit, al is het risico klein.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
We leerden van onze moeders al dat iets wat je eenmaal ontdooit hebt niet meer moet invriezen, maar bepaalde groentes kun je bijv wel kort blancheren en na afkoelen invriezen, je moet ze dan wel bevroren opzetten om te koken. Kliekjes van stamppot vries ik altijd in, lekker opbakken met roomboter voor een toekomstige lunch is dan altijd lekker en met nasi enz ook nooit problemen.
Sander Koning Labadie Inderdaad bijna net zo hopeloos als bij de kruidenier/slager in een vriezer met -18, maar stilstaande lucht.
Ik krijg inderdaad wel eens vragen cq klachten van consumenten over de kwaliteit van vlees. Als ik dan vraag of het ingevroren is geweest, dan is dat vaak zo.
Ik probeer dan uit te leggen: snel invriezen, langzaam ontdooien.
Maar met een bovenvakje van -7 is snel invriezen natuurlijk een hopeloze excercitie.
Inderdaad het langzaam of fout invriezen van (soms oude, verse) producten heeft geleid tot de algemene negatieve perceptie van vriesvers en dat terwijl het juist een goede manier van houdbaar maken is, zonder kwaliteits verlies, mits goed, snel (flash) uitgevoerd!