Nieuw Ruig kenmerkt zich in eerste instantie door een aantal uiterlijkheden: "Mannen met baarden, geruite overhemden die aan de rand van de stad restaurants openen in schimmige steegjes. Industrieel doch knus. Geen tierelantijn op het bord, maar goede producten waarvan we de herkomst naast de bereiding op de kaart prijkt. Restaurants die er niet voor terugschrikken om lamsballen, hart of koeienuier op de kaart te zetten." En ook niet-vleeseters naar hun hand weten te zetten. Ze serveren Vins Naturels: "Wijnen waarvan sommigen zeggen dat de wijnmakers jazzluisterende hippies zijn die mooie etiketten ontwerpen, anderen zeggen dat zij wijn maken terugbrachten naar de essentie." Kortom, ze werken met de natuur en durven de uitersten daarvan te verkennen.

Samuel Levie maakte een avond mee: "Echt alle ruige zaken waren vertegenwoordigd. De eigenaren en chefs van restaurants als Speijkervet, Toscanini, Rijsel, As, le Hollandais, Merkelbach, gebroeders Hartering en Worst (ik vergeet er ongetwijfeld een paar, maar dat is de wijn) hadden allemaal een gang voorbereid en Michiel had wijn, veel wijn. Het slotstuk kwam van Aan de Amstel. De hele avond was de keuken bemand door de mannen, voor het nagerecht moesten die plaatsmaken voor een viertal stoere dames (die minimaal even Nouveau Ruig zijn) onder leiding van Jessica nog even 65 desserts de keuken uitramde."

Nieuw Ruig is van stoere mannen en de vrouwen die daarop vallen. Dat de ruige nieuwe vrouwen het zoetje verzorgden zullen we maar als toeval beschouwen. Of weten ze dat ze op die manier de weg naar de Nieuw Ruige mannen kunnen vinden?

Maar nu serieus: waarom willen mensen in de stad - the place to be for 'pussies', zoals echte ruige countryboys zouden zeggen - ruig zijn met ruige gerechten?

Fotocredits: Viola Ng, Welcome to the community living room
Dit artikel afdrukken