1 min
Frisdrank is uit de gratie. Water-met-een-smaakje is nep. Gewoon water saai. Flessenwater heeft het wel gehad. What's next?
Voor degenen die gewoon kraanwater te min vinden, is er flessenwater. Voor degenen die gewoon flessenwater niet spannend genoeg vinden, is er water met bubbels. Of met een smaakje. Dat kan variëren van een drupje fruit of vitaminen tot een portie suiker of smaakstoffen.
Maar wie anders wil zijn, komt niet aan zijn trekken.
Kokoswater-hype
Al een jaar of tien hebben gezonde drinkers een alternatief. Kokoswater verscheen in de schappen, aanvankelijk druppelsgewijs. Tussen 2010 en 2013 verdriedubbelde de vraag bijna en kwamen er honderden nieuwe producten bij. Zo ontstond een wereldkokoswatermarkt van $ 1 miljard, becijferde Farmers Weekly.
Kokoswater is het vocht uit de kokosnoot. Het wordt verzameld, gepasteuriseerd (eenmaal uit de noot, is het niet lang houdbaar), geconcentreerd of gedroogd, verpakt, verscheept en verkocht. Grote concerns als Coca-Cola en PepsiCo stapten snel in en verdienden er goud geld aan. Een blikje of fles kokoswater gaat in de VS al gauw voor $ 4 over de toonbank.
Inkoken overslaan
Dat bracht een paar slimme Canadese (en Noord-Amerikaanse) ondernemers op ideeën. Zij beschikken immers ook over een nota bene 'lokale' bron van 'natuurwater'. In de Canadese bossen worden al sinds jaar en dag, als het voorjaar aanbreekt en de sapstromen weer op gang komen, de esdoornbomen afgetapt. Van het heldere boomsap wordt de wereldberoemde 'maple syrup' gekookt. In dat proces wordt het boomsap tot 1/40ste van zijn volume ingekookt.
Je kunt die inkookstap ook overslaan. De tappers weten dat en die nemen rustig een slokje om hun dorst te lessen. Het boomsap is even helder als water en smaakt ook niet veel anders, 'met een iets zoete nasmaak en en kleine hint van een aards, maple-syrup smaakje', schrijft Modern Farmer. Het moet niet moeilijk zijn hiermee een markt te veroveren, want het water is 'volledig natuurlijk, duurzaam geproduceerd, veganistisch, glutenvrij, niet-GMO, paleo én lokaal (vooral lokaal als je al in een maple-syrup producerende streek woont, maar in ieder geval meer lokaal dan kokoswater, waar je ook woont in de VS)'.
Marketingstrijd
Inmiddels zouden er al 11 verschillende bedrijven met het boomsap de markt willen veroveren. Ze gooien daarbij alle wapens in de strijd die gezondheidsadepten moeten aanspreken. Het klinkt van 'een glas maple water bevat meer mangaan dan een bord boerenkool' tot 'en het smaakt een stuk beter dan kokoswater'.
De nieuwe oogst komt eraan. Het is dan ook behoorlijk spannend om te zien of het maple water straks bij supermarkten en benzinestations naast de kassa ligt en het nieuwste dure water wordt.
Fotocredits: 'Sap', Tammy Friesen
Dit artikel afdrukken
Maar wie anders wil zijn, komt niet aan zijn trekken.
Kokoswater-hype
Al een jaar of tien hebben gezonde drinkers een alternatief. Kokoswater verscheen in de schappen, aanvankelijk druppelsgewijs. Tussen 2010 en 2013 verdriedubbelde de vraag bijna en kwamen er honderden nieuwe producten bij. Zo ontstond een wereldkokoswatermarkt van $ 1 miljard, becijferde Farmers Weekly.
Kokoswater is het vocht uit de kokosnoot. Het wordt verzameld, gepasteuriseerd (eenmaal uit de noot, is het niet lang houdbaar), geconcentreerd of gedroogd, verpakt, verscheept en verkocht. Grote concerns als Coca-Cola en PepsiCo stapten snel in en verdienden er goud geld aan. Een blikje of fles kokoswater gaat in de VS al gauw voor $ 4 over de toonbank.
Inkoken overslaan
Dat bracht een paar slimme Canadese (en Noord-Amerikaanse) ondernemers op ideeën. Zij beschikken immers ook over een nota bene 'lokale' bron van 'natuurwater'. In de Canadese bossen worden al sinds jaar en dag, als het voorjaar aanbreekt en de sapstromen weer op gang komen, de esdoornbomen afgetapt. Van het heldere boomsap wordt de wereldberoemde 'maple syrup' gekookt. In dat proces wordt het boomsap tot 1/40ste van zijn volume ingekookt.
het water is volledig natuurlijk, duurzaam geproduceerd, veganistisch, glutenvrij, niet-GMO, paleo én lokaalDe onvergelijkbare, goudkleurige en aromatische esdoornsiroop is niet voor niets wereldberoemd en een van de belangrijkste Canadese exportproducten.
Je kunt die inkookstap ook overslaan. De tappers weten dat en die nemen rustig een slokje om hun dorst te lessen. Het boomsap is even helder als water en smaakt ook niet veel anders, 'met een iets zoete nasmaak en en kleine hint van een aards, maple-syrup smaakje', schrijft Modern Farmer. Het moet niet moeilijk zijn hiermee een markt te veroveren, want het water is 'volledig natuurlijk, duurzaam geproduceerd, veganistisch, glutenvrij, niet-GMO, paleo én lokaal (vooral lokaal als je al in een maple-syrup producerende streek woont, maar in ieder geval meer lokaal dan kokoswater, waar je ook woont in de VS)'.
Marketingstrijd
Inmiddels zouden er al 11 verschillende bedrijven met het boomsap de markt willen veroveren. Ze gooien daarbij alle wapens in de strijd die gezondheidsadepten moeten aanspreken. Het klinkt van 'een glas maple water bevat meer mangaan dan een bord boerenkool' tot 'en het smaakt een stuk beter dan kokoswater'.
De nieuwe oogst komt eraan. Het is dan ook behoorlijk spannend om te zien of het maple water straks bij supermarkten en benzinestations naast de kassa ligt en het nieuwste dure water wordt.
Fotocredits: 'Sap', Tammy Friesen
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Dus als ik mijn maplesiroop 1:40 verdun als limonade kan ik lekker hip meedoen met deze nieuwe hype. Cool!
Maple siroop staat ook bij mij in de voorraadkast. Ik vind het lekker door mijn havermoutpap s'ochtends.
In de Russische supermarkt is al jaren berkensap te krijgen. In Tetrapak!
Een zorgelijke ontwikkeling; net als het wildplukken. Op de social media zie je al de ene na de andere post langs komen hoe je zelf berken van hun sap kunt ontdoen of paddenstoelen kan plukken. Tevens veel uitnodigingen voor cursussen wildplukken of workshops koken met wilde planten, waarbij de aanbieders niet schromen om ook zeldzame soorten tot hun oogst te rekenen. Stedelingen met een obsessie voor gezond en 'natuurlijk' leven, niet gehinderd door enige natuurkennis (en dat zijn ook vaak de aanbieders van de betreffende cursussen en workshops) stampen onbekommerd door de natuur en laten in hun kielzog buiten de onmiddellijke verstoring ook een spoor van vernieling achter; de basisregels voor oogsten uit de natuur nl. niet teveel van één plant, niet alle planten op een plek wegoogsten en de plant niet zozeer beschadigen dat hij niet meer kan doorleven (hetgeen gebeurt bij ondeugdelijk of te vaak tappen van een boom bijvoorbeeld) worden met voeten getreden.
Wij mensen in deze maatschappij hebben een overvloed van eten in de schappen van onze al dan niet ecologische supermarkten, de wilde schepselen daarentegen zijn volledig afhankelijk van wat de schaarse natuur in Nederland hen biedt.
Ik zou zeggen; handen af van wilde planten en bomen. Wie toch wat 'wilds' wil kan dat zelf kweken met zaden van deze planten van kwekers als 'de Bolster'. Helaas zie ik (wonend naast bos en hei en er dagelijks vertoevend) dat er steeds meer schade en overlast ontstaat door deze stadse hobby's.
Mijn motto: De natuur is geen pretpark!