Dat zegt Jan Brok van de Nederlandse Vakbond voor Pluimveehouders. Na het nieuws over de eerste Oost-Europese kip die ons land dit najaar zal bereiken en de BN'ers campagne van Wakker Dier tegen de plofkip treedt de in de media doorgaans stille kipsector voor het eerst naar buiten.
In een opinie-artikel in boerenkrant Boerderij Vandaag zegt Brok onomwonden dat de Nederlandse pluimveesector de beste van de wereld is. Sinds vijf jaar geleden de één-ster-kip (Volwaard) werd ingevoerd, zijn kippenhouders gaan investeren in betere leefomstandigheden en stallen. Inmiddels zijn 45 van de 650 kippenbedrijven in Nederland 'om', zij produceren sterrenkip, slechts 2 procent van de totale Nederlandse kippenvleesproductie. Maar zelfs de 'gewone' plofkip heeft een prima leven zegt Blok. Daarom stoort hij zich aan de acties van Wakker Dier met de BN'ers Guido Weijers (cabaretier) en Nicolette Kluijver (BNN) tegen de plofkip die hij een bofkip noemt. Inmiddels gaan ook grote verwerkers over op één-stervlees, maar het is volgens Brok te makkelijk om te denken dat als Unilever op stervlees omschakelt, de hele kipsector meteen kan volgen.
Nog steeds is één-sterrenkip niet de regel, maar de uitzondering, stelt Brok. Hij legt de verantwoordelijkheid daarvoor bij de consument, die nog altijd op basis van zijn portemonnee kiest. Sterrenvlees is duurder dan regulier vlees, door de grotere investeringen in de stallen en omdat er 2 stallen dieren per jaar minder geproduceerd kunnen worden als gevolg van het langere leven van sterkip. Als de consument daadwerkelijk voor dierwelzijn staat, dan moet hij daar ook de prijs voor betalen. Nu de eerste sterkip uit Roemenië eraan komt ziet Brok daar het ultieme bewijs in dat de consument niet wil betalen voor dierwelzijn.
Hij zegt het zo: De Nederlandse consument heeft de sleutel voor de toekomst in handen, kopen is betalen en betalen is bepalen. [...] Een Nederlands vleeskuiken is een bofkip, hij boft dat hij in een Nederlandse stal mag groeien. Hij boft omdat hij de hele dag door de hele stal kan scharrelen. Hij boft met zo'n pluimveehouder die alle dagen zorgt voor een goed stalklimaat en verzorging. Wat goed is voor zijn bofkip, is ook goed voor zijn portemonnee.
Een beter leven? Ja, voor iedereen, eerst de pluimveehouder, dan het dier als de consument ervoor betaalt.
Aan zijn betoog voegt hij toe dat als de sterkip uit Roemenië komt, Nederland zijn prima vleeskuikens wel allemaal naar het buitenland zal exporteren. Nu ligt de export op 60% van de productie van 'onze' 400 miljoen vleeskuikens.
Brok gaat in zijn artikel niet in op het punt dat een bijdehante journalist hem voor zou kunnen leggen: en als de bofkip nou ook eens uit Roemenië of een andere Oost-Europese lidstaat gaat komen? Daar is immers voor weinig geld en snel prachtige nieuwbouw te plegen, groeit het voer om de hoek en kan voor minder geld dan in Nederland kip worden gemaakt.
Fotocredits: Kitty Terwolbeck, Chicken in White
Dit artikel afdrukken
Nog steeds is één-sterrenkip niet de regel, maar de uitzondering, stelt Brok. Hij legt de verantwoordelijkheid daarvoor bij de consument, die nog altijd op basis van zijn portemonnee kiest. Sterrenvlees is duurder dan regulier vlees, door de grotere investeringen in de stallen en omdat er 2 stallen dieren per jaar minder geproduceerd kunnen worden als gevolg van het langere leven van sterkip. Als de consument daadwerkelijk voor dierwelzijn staat, dan moet hij daar ook de prijs voor betalen. Nu de eerste sterkip uit Roemenië eraan komt ziet Brok daar het ultieme bewijs in dat de consument niet wil betalen voor dierwelzijn.
Hij zegt het zo: De Nederlandse consument heeft de sleutel voor de toekomst in handen, kopen is betalen en betalen is bepalen. [...] Een Nederlands vleeskuiken is een bofkip, hij boft dat hij in een Nederlandse stal mag groeien. Hij boft omdat hij de hele dag door de hele stal kan scharrelen. Hij boft met zo'n pluimveehouder die alle dagen zorgt voor een goed stalklimaat en verzorging. Wat goed is voor zijn bofkip, is ook goed voor zijn portemonnee.
Een beter leven? Ja, voor iedereen, eerst de pluimveehouder, dan het dier als de consument ervoor betaalt.
Aan zijn betoog voegt hij toe dat als de sterkip uit Roemenië komt, Nederland zijn prima vleeskuikens wel allemaal naar het buitenland zal exporteren. Nu ligt de export op 60% van de productie van 'onze' 400 miljoen vleeskuikens.
Brok gaat in zijn artikel niet in op het punt dat een bijdehante journalist hem voor zou kunnen leggen: en als de bofkip nou ook eens uit Roemenië of een andere Oost-Europese lidstaat gaat komen? Daar is immers voor weinig geld en snel prachtige nieuwbouw te plegen, groeit het voer om de hoek en kan voor minder geld dan in Nederland kip worden gemaakt.
Fotocredits: Kitty Terwolbeck, Chicken in White
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
@ Patrick, onlangs heeft ook weer een bestuurder afscheid van de agrarische sector genomen met een ,,bones/toeslag ,, van meer als 1.000.000 euro. Inderdaad denk ik ook dat bestuurders zich aan aan het vetmesten zijn , uiteraard tengevolge van de consument ofwel de gewone burger, en ten nadele van de eerlijke producent dus, de gewone boer.
Als de stelling is “Nederlandse plofkip is een bofkip” klopt.
Dan denk ik stiekem, wie is er nu vetgemest?
Kunnen de sector bestuurders visies/plannen laten zien van 20, 10, 5 en 1 jaar geleden.
Zeg maar varianten op de enige denk trend, zoveel mogelijk kilo, voor zo weinig mogelijk, in een zo kort mogelijke tijd, tegen zo weing mogelijk inspanning?
Ik zou zeggen laat maar horen en laat ze het maar plaatsen.
Anders denk ik meer aan super vetgemeste bof-bestuurders.
Interchicken kan een compliment krijgen.
Europa is belangrijk, wel hoop ik dat deze sterren kippen geen gentech voer krijgen.
Is het mogelijk om daar een confirm op te krijgen?
Mentale gentech pleiters zijn er al genoeg in de wereld, steeds weer enorm verrassend om de 5% werkelijkheid die de wetenschap kan begrijpen of begrijpt, en toch claimen dat ze oplossingen en visies hebben vanuit hun mentale denkwereld.
Wel makkelijk toch overal een technische en theoretische oplossing voor?
Maar geen verantwoordelijkheid willen nemen voor de consequenties.
Bofkippen is een mooi woord, en wij maar enorm boffen met mentale wetenschappers die teveel denken.
Zie: hier de site die ik bedoel
@Dick ik dacht even aan vorige discussies en aan het hoogwaardige (EKO gekeurd) rundvlees uit Uruguay ..dat kan met kip ook!
=http://www.autoriteitdiergeneesmiddelen.nl/Userfiles/rapportage--sda-expertpanel-dataanalyse-2011-en-benchmarkindicatoren-2012.pdf
zolang iedere kip gemiddeld zo'n twee keer behandeld moet worden om de gezondheid op een aanvaardbaar niveau te houden vind ik in ieder geval de gezondheid van de kip niet op een aanvaardbaar niveau. Bij mij is mijn gezondheid van grote invloed op mijn welbevinden, wellicht voor een kip niet. Hoewel ik snap hoe de sector hiernaartoe gegroeid is vindt ik de huidige situatie nog niet aanvaardbaar want het zou stellen dat bij geen antibioticagebruik het welzijnsniveau te laag of het sterftecijfer te hoog zou liggen.