Natuurlijk, alleen als de schoorsteen rookt, is er omzet. Maar als de fabriek met verlies draait, moet je je afvragen wat je wilt.

De uitspraak is opmerkelijk omdat Eric Hubers, één van de ondervoormannen van Maat, deze week verklaarde dat er handelsbarrières moeten worden opgeworpen om de sterk van de export afhankelijke eiersector in Nederland overeind te houden. Dat staat haaks op de oproep van Maat.

Hubers wil de import van eieren uit bijvoorbeeld Oekraïne tegengaan. Dat kan niet als je ook wilt exporteren.

You can't have your cookie and eat it, zeggen de Engelsen. Maat en Hubers schijnen dat wel wil te willen. Ook Europa wil dat. De eerste goedgekeurde importen uit Oekraïne zijn dan ook een feit. De contracten voor de eieren volgen binnenkort, zo werd gisteren eindelijk bekend.

De uitspraken van Maat en Hubers lijken te laten zien dat de Nederlandse landbouw niet meer weet of de trekker en kar daarachter in hun voor- of achteruit moeten. De vraag die gesteld moet worden luidt: zou er nog iemand zijn die begrijpt wat er aan de hand is, wat er daarom kan gebeuren en vanuit die intelligentie weet wat wijs is?

Na 8 jaar landbouwwatching bekruipt me een angstig gevoel: ik denk het niet. Nederland en Europa zijn de weg kwijt en rommelen maar wat aan.

Ik hoop uiteraard dat ik me vergis in de verbazing waarmee ik dit alles gadesla tijdens deze verder vrolijk stemmende, prachtige zomer.

Fotocredits: Albert-Jan Maat, LTO Nederland
Dit artikel afdrukken