De EU en haar lidstaten staan voor de opgave opnieuw de harten van het volk te winnen. Volgens Frans van der Steen kan dat alleen door mensen meer bestaanszekerheid te bieden en onze landen niet langer uit te leveren aan een wereldmarkt met zijn race naar de bodem waar het gaat om werkgelegenheid en milieu.
Gemeenschappelijke waarden zijn het fundament van elke sterke en weerbare samenleving; waarden die richtinggevend zijn voor wat voor soort maatschappij en economie je met elkaar wilt. Dat geldt ook voor de Europese gemeenschap. Door de globalisering, met zijn zelfverklaarde waardevrije neoliberale axioma's is het Europese project verworden tot een markt zonder moraal die slechts enkelen dient. En dan komt, volkomen terecht, het volk in opstand dat door zijn traditionele 'beschermheren' in de steek is gelaten.
'Spook'
Het spook dat nu door Europa waart, is het spook van de uitholling van de democratie door de aanbidding van het geld, van werkloosheid en flexibilisering, van extreme private rijkdom en brede publieke armoede, van te hoge drempels bij zorg en onderwijs en sterk stijgende kosten van het levensonderhoud. Door deze aanslag op de bestaanszekerheid en toekomstperspectief hebben grote groepen mensen alle geloof in een politieke elite verloren; een elite die hen niets dan onzekerheid heeft gebracht.
Dit heeft een klimaat van angst gecreëerd waarop het populisme zich razendsnel kon ontwikkelen door een ontheemd volk trefzeker te bedienen met nog meer angst en bijgeleverde zondebokken. Het is een trieste conclusie dat door de omarming van het neoliberalisme de mainstream politiek zelf de voedingsbodem voor dat populisme heeft geschapen.
Nu staan de EU en zijn lidstaten voor de opgave opnieuw de harten van het volk te winnen. Dat kan alleen door het bieden van meer bestaanszekerheid en door zich niet langer uit te leveren aan een wereldmarkt met zijn race naar de bodem waar het gaat om werkgelegenheid en milieu. Dat kan door de sterkste schouders weer de zwaarste lasten te laten dragen, en door noodzakelijke investeringen in milieubehoud en ecologische innovatie. De afgelopen eeuw is iedere generatie 12 uur minder gaan werken: van 60 naar 48 en tenslotte naar 36 uur per week. Waarom dan nu niet een 30-urige werkweek met een hoger uurloon? Dat zou de werkloosheid in de EU in één keer vrijwel oplossen. Alleen als de EU zich op een dergelijke manier weet te hervormen en voldoende banen weet te scheppen, kan ze het vertrouwen van het volk herwinnen.
Een groot voordeel van de EU is dat de gemeenschappelijke markt vrijwel alles kan leveren wat voor een goed leven van belang is zoals voldoende en goed voedsel, energie, huisvesting en mobiliteit. De afhankelijkheid van een extreem oneerlijke wereldmarkt kan verder gereduceerd worden door het omarmen van een open circulaire economie en van 'juistschaligheid': de optimale schaal om iets te produceren. Zo wordt door het sluiten van kringlopen zowel het milieu als de werkgelegenheid een grote dienst bewezen. Dit vergt de bereidheid van ieder lidstaat om gelijke sociale en ecologische eisen aan de productie te stellen. Om de eigen markt tegen oneerlijke concurrentie te beschermen, zullen ook ingevoerde producten van buiten de EU aan die eisen moeten voldoen. Handelsverdragen met deze uitgangspunten zijn meer dan welkom. Dan zal ook een handelsreus als China alles in het werk stellen om te voldoen aan de door de Unie gestelde eisen.
Wat daarnaast van belang is, is dat de EU een humaan vluchtelingenbeleid ontwikkelt waarin zij tot een verdeling van vluchtelingen komt naar draagkracht van de lidstaten. Als een lidstaat zich onttrekt aan de opvang van vluchtelingen en niet voldoet aan de sociale en ecologische eisen, is het uiteindelijk exit EU. Alleen met een échte wil tot samenwerking verdient een land het EU-lidmaatschap. Als het toch weer ieder voor zich is, kunnen we beter een punt achter de EU zetten, en kunnen lidstaten die vanuit gedeelde waarden wel echt willen samenwerken een nieuwe Europese Gemeenschap oprichten.
Groot-Brittannië was binnen de EU een exponent van globalisme en neoliberalisme. Als de Brexit de EU dwing tot bezinning en hervorming op een manier waarbij het volk zich weer gehoord en bediend voelt, en zo het nationaal-populisme op de terugtocht weet te dwingen, heeft inderdaad ieder nadeel zijn voordeel.
Frans van der Steen is bestuurslid van Platform Duurzame en Solidaire Economie, degrotetransitie.nl en voorzitter van de Landbouwgroep van de Vereniging Voor Milieuprofessionals Deze opinie verscheen afgelopen week in de Volkskrant
Dit artikel afdrukken
'Spook'
Het spook dat nu door Europa waart, is het spook van de uitholling van de democratie door de aanbidding van het geld, van werkloosheid en flexibilisering, van extreme private rijkdom en brede publieke armoede, van te hoge drempels bij zorg en onderwijs en sterk stijgende kosten van het levensonderhoud. Door deze aanslag op de bestaanszekerheid en toekomstperspectief hebben grote groepen mensen alle geloof in een politieke elite verloren; een elite die hen niets dan onzekerheid heeft gebracht.
Dit heeft een klimaat van angst gecreëerd waarop het populisme zich razendsnel kon ontwikkelen door een ontheemd volk trefzeker te bedienen met nog meer angst en bijgeleverde zondebokken. Het is een trieste conclusie dat door de omarming van het neoliberalisme de mainstream politiek zelf de voedingsbodem voor dat populisme heeft geschapen.
Waarom geen 30-urige werkweek met een hoger uurloon? Dat zou de werkloosheid in de EU in één keer vrijwel oplossenVoldoende banen
Nu staan de EU en zijn lidstaten voor de opgave opnieuw de harten van het volk te winnen. Dat kan alleen door het bieden van meer bestaanszekerheid en door zich niet langer uit te leveren aan een wereldmarkt met zijn race naar de bodem waar het gaat om werkgelegenheid en milieu. Dat kan door de sterkste schouders weer de zwaarste lasten te laten dragen, en door noodzakelijke investeringen in milieubehoud en ecologische innovatie. De afgelopen eeuw is iedere generatie 12 uur minder gaan werken: van 60 naar 48 en tenslotte naar 36 uur per week. Waarom dan nu niet een 30-urige werkweek met een hoger uurloon? Dat zou de werkloosheid in de EU in één keer vrijwel oplossen. Alleen als de EU zich op een dergelijke manier weet te hervormen en voldoende banen weet te scheppen, kan ze het vertrouwen van het volk herwinnen.
Een groot voordeel van de EU is dat de gemeenschappelijke markt vrijwel alles kan leveren wat voor een goed leven van belang is zoals voldoende en goed voedsel, energie, huisvesting en mobiliteit. De afhankelijkheid van een extreem oneerlijke wereldmarkt kan verder gereduceerd worden door het omarmen van een open circulaire economie en van 'juistschaligheid': de optimale schaal om iets te produceren. Zo wordt door het sluiten van kringlopen zowel het milieu als de werkgelegenheid een grote dienst bewezen. Dit vergt de bereidheid van ieder lidstaat om gelijke sociale en ecologische eisen aan de productie te stellen. Om de eigen markt tegen oneerlijke concurrentie te beschermen, zullen ook ingevoerde producten van buiten de EU aan die eisen moeten voldoen. Handelsverdragen met deze uitgangspunten zijn meer dan welkom. Dan zal ook een handelsreus als China alles in het werk stellen om te voldoen aan de door de Unie gestelde eisen.
Alleen met een échte wil tot samenwerking verdient een land het EU-lidmaatschapBrexit
Wat daarnaast van belang is, is dat de EU een humaan vluchtelingenbeleid ontwikkelt waarin zij tot een verdeling van vluchtelingen komt naar draagkracht van de lidstaten. Als een lidstaat zich onttrekt aan de opvang van vluchtelingen en niet voldoet aan de sociale en ecologische eisen, is het uiteindelijk exit EU. Alleen met een échte wil tot samenwerking verdient een land het EU-lidmaatschap. Als het toch weer ieder voor zich is, kunnen we beter een punt achter de EU zetten, en kunnen lidstaten die vanuit gedeelde waarden wel echt willen samenwerken een nieuwe Europese Gemeenschap oprichten.
Groot-Brittannië was binnen de EU een exponent van globalisme en neoliberalisme. Als de Brexit de EU dwing tot bezinning en hervorming op een manier waarbij het volk zich weer gehoord en bediend voelt, en zo het nationaal-populisme op de terugtocht weet te dwingen, heeft inderdaad ieder nadeel zijn voordeel.
Frans van der Steen is bestuurslid van Platform Duurzame en Solidaire Economie, degrotetransitie.nl en voorzitter van de Landbouwgroep van de Vereniging Voor Milieuprofessionals Deze opinie verscheen afgelopen week in de Volkskrant
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
De Paus wil er ook wat over zeggen.
jajajaja !!!!!
@Linda: even iets uit maatschappijleer: iemand met een ideaal heeft nooit, kan ook nooit 100% gelijk hebben. Maar een beweging in de juiste richting is nog nooit van de grond gekomen zonder die idealen en idealisten als de piketpaaltjes. Het is eigenlijk net als opde catwalk: de meest mallotige en idiote pakjes en jurkjes en outfits, die niettemin toch steeds weer in staat zijn de modes en trends om te buigen!
Linda #17 : Ik lees jouw reacties altijd met interesse en ik neem jou heel serieus. Een aantal van jouw opmerkingen spelen nog steeds mee in mijn gedachten-vorming. Bijv. jouw: "In dit draadje leg ik onder #28 uit waarom ik dat niet geloof."
Soms ga ik niet totaal in op jouw reactie, omdat ikzelf wil reageren op een bepaald item op bepaalde manier en keuzes daarin maak. Net als ieder ander hier op Foodlog.
"Als iemand een prachtig ideaal heeft, heeft hij nog niet automatisch gelijk."
Daar heb je totaal gelijk in, dat heb ik zelfs in mijn persoonlijke leven in grote diepte meegemaakt en ik zie dat zeker in de wereld gebeuren. Prachtige idealen & geloven kunnen totaal destructief blijken; dubbele agenda's zijn altijd belangrijk om te achterhalen (en de EU heeft er wel een paar!!).
Maar het willen proberen en positief daarin zijn, lijkt mij een groot goed. + Het aloude elkaar vinden en e.e.a. 'opeisen' is belangrijker dan ooit.
Hans #16 : Met je eens. Alleen: "We hebben de mond vol over multicultureel, maar de huidige EU wil de bestaande nationale en regionale culturele pluriformiteit forceren tot ‘een volk, een Europa’."
Dat weet ik nog zo net niet.
Wel grappig voor mezelf om na al die discussies in verschillende draden te ondervinden, dat ik ondanks alle bezwaren tot de slotsom ben gekomen dat ik voor EU ben, MITS (!!!!!!!) er geluisterd gaat worden naar de bezwaren van de bevolking van de lidstaten + de bevolking van de mogelijk toekomstige ex-lidstaat (het VK).
Waarbij de EU zich niet tot 'uitverkoop' moet laten leiden. 'Out' is 'out' en evt. jammer dan.
Maar je weet nooit wat de toekomst brengt. Persoonlijk zou ik willen dat het VK de 'broodnodige' verandering teweeg brengt in de EU. En daarna als volk zou besluiten erin te blijven.Dat zou met recht een eervolle rol zijn in een gezamenlijke toekomst.
Mooi voorbeeld van een beetje wereldvreemd idealist is Jeremy Corbyn. Post-communistische drammer ?
Wel een echte idealist, die een betere wereld wil forceren, maar geen consensus-model tussen de diverse stromingen binnen de Labour Party wil accepteren, en zich beroept op de ‘arbeiders’-massa, die hem steunt.
Labour was nog nooit zo ver van haar idealen verwijderd.
Met mogelijk straks wel onrust en stakingen...