1 min
Leveranciers worden gekort. Deze week is Hema ermee in het nieuws. Een dik jaar geleden deden AH en Jumbo het. Volvo deed het zelfs met 20%.
Eind 2012 startten de Youth Food Movement en boeren een actie tegen AH die zijn leveranciers met 2% kortte. Dat deed de Zaanse super om in Duitsland en België te kunnen groeien. Zoiets moet gefinancierd worden en dat kan over de rug van leveranciers die er straks van meeprofiteren door een hogere omzet. AH realiseerde groei in het buitenland. Het zal dus nut hebben gehad. Begin 2013 kortte Jumbo met 3%. Het bedrijf groeide niet in het buitenland, terwijl binnen Nederland Aldi en Lidl zijn klanten weglokken. Daar schieten de gekorte leveranciers bij in.
Wie betaalt de rekening?
En deze week doet Hema het. Het bedrijf kort zijn leveranciers met 4%. Niet om spectaculair te groeien, maar om de loop en omzet erin te houden. Door lage prijzen voor aantrekkelijke producten in toch mooie winkels.
Telegraaf sprak deze week van een grimmige sfeer tussen Hema en zijn leveranciers.
Hema maakte het namelijk helemaal bont. Het bedrijf vroeg hen geld dat ze vorig jaar eerlijk en zuur verdiend hadden, weer aan de Hema terug te betalen. Als ze dat niet doen, vliegen ze eruit en verdienen ze binnenkort helemaal niets meer.
Dat gaat niet, want dan komen ze te zitten met lege fabriekshallen en personeel waarvan de kosten gewoon doorlopen.
Die leveranciersbedrijven zijn blij als ze twee of drie procent verdienen op hun omzet. Vier procent korting zet ze dus structureel in de min met één, twee en mogelijk nog wat meer procenten. Als je daar goed over nadenkt, schrik je.
Om ons te laten doorgaan met lekker veel - zeg maar rustig teveel - kopen doet de winkelier zijn prijzen omlaag. Hij dwingt zijn leveranciers dat ook te doen. Die kunnen geen kant uit, want zonder de omzet of nieuw klanten zitten ze met nog meer kosten dan alleen maar verlies. Toch begrijpt iedereen dat iemand straks de rekening van dat verlies moet betalen. Wie en op welke manier?
Op de pof
Er zijn grofweg twee scenario's. Of er komen nieuwe, goedkoper werkende bedrijven in de plaats van leveranciers die niet goedkoop genoeg kunnen werken. Of die komen er niet.
In het tweede geval leven we nu op de pof van al die aanstaande faillissementen en is er straks veel minder te koop. In het eerste geval komt het toch nog goed en kunnen we nog meer kopen voor nog minder. Dat heeft wel als consequenties dat niet mensen, maar machines het werk moeten doen. Mensen zijn immers te duur. Al dat goedkopere spul kan dus maar door een paar nog werkende mensen gekocht worden. Dat geldt niet alleen voor eten en al die nu nog betaalbare Hema kleren, schriften en stiften maar natuurlijk ook voor auto's. Alles wordt goedkoop, maar onbetaalbaar.
Op welk scenario gokken we?
Fotocredits: Hema - the Musical, uitsnede, Hindrik Sijens
Dit artikel afdrukken
Wie betaalt de rekening?
En deze week doet Hema het. Het bedrijf kort zijn leveranciers met 4%. Niet om spectaculair te groeien, maar om de loop en omzet erin te houden. Door lage prijzen voor aantrekkelijke producten in toch mooie winkels.
Telegraaf sprak deze week van een grimmige sfeer tussen Hema en zijn leveranciers.
Hema maakte het namelijk helemaal bont. Het bedrijf vroeg hen geld dat ze vorig jaar eerlijk en zuur verdiend hadden, weer aan de Hema terug te betalen. Als ze dat niet doen, vliegen ze eruit en verdienen ze binnenkort helemaal niets meer.
Dat gaat niet, want dan komen ze te zitten met lege fabriekshallen en personeel waarvan de kosten gewoon doorlopen.
Die leveranciersbedrijven zijn blij als ze twee of drie procent verdienen op hun omzet. Vier procent korting zet ze dus structureel in de min met één, twee en mogelijk nog wat meer procenten. Als je daar goed over nadenkt, schrik je.
Om ons te laten doorgaan met lekker veel - zeg maar rustig teveel - kopen doet de winkelier zijn prijzen omlaag. Hij dwingt zijn leveranciers dat ook te doen. Die kunnen geen kant uit, want zonder de omzet of nieuw klanten zitten ze met nog meer kosten dan alleen maar verlies. Toch begrijpt iedereen dat iemand straks de rekening van dat verlies moet betalen. Wie en op welke manier?
Op de pof
Er zijn grofweg twee scenario's. Of er komen nieuwe, goedkoper werkende bedrijven in de plaats van leveranciers die niet goedkoop genoeg kunnen werken. Of die komen er niet.
In het tweede geval leven we nu op de pof van al die aanstaande faillissementen en is er straks veel minder te koop. In het eerste geval komt het toch nog goed en kunnen we nog meer kopen voor nog minder. Dat heeft wel als consequenties dat niet mensen, maar machines het werk moeten doen. Mensen zijn immers te duur. Al dat goedkopere spul kan dus maar door een paar nog werkende mensen gekocht worden. Dat geldt niet alleen voor eten en al die nu nog betaalbare Hema kleren, schriften en stiften maar natuurlijk ook voor auto's. Alles wordt goedkoop, maar onbetaalbaar.
Op welk scenario gokken we?
Fotocredits: Hema - the Musical, uitsnede, Hindrik Sijens
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
@Henric, ik denk dat er dan veel gekken in dit land rondlopen. Maar we zullen hen ook niet snel in het bestuur van een grote onderneming als de Hema aantreffen :-)
Maar inderdaad, het is geen nieuws dat een groot bedrijf zijn positie benut om linksom of rechtsom (extra) winst te halen.
@Albert: Misschien is het nog wel iets anders. Bijvoorbeeld dat de kosten voor de retailers stijgen bij schaalvergroting (duurdere panden, bureaucratie, meer ict, meer overleg, meer lagen, meer fouten, meer reclame verspilling). Ik denk dat dit bij alle retailers, een paar uitgezonderd het geval is. Ze zijn ook driftig bezig met in alles te snijden. Dat proces gaat iets vriendelijker als de toeleverancier wat meebetaalt.
Albert, als je je uitbreiding mede kunt laten betalen door je toeleveranciers, dan zou je toch wel gek zijn om het niet te doen?
@ Jan Peter#6 en @Henric #11, de winst van de retailer wordt naast inkoopprijs en verkoopprijs ook bepaald door de kosten van de retailer zelf. En het idee dat schaalvergroting vaak rechtvaardigt is dat de kosten van, in dit geval, de retailer zelf lager worden.
Maar we zien dat o.a. Hema de kosten van haar uitbreiding niet kan betalen met de winst van een verbeterde kostenefficiëntie. Dat een grotere onderneming beter in staat is leveranciers haar voorwaarden op te leggen heb ik geen moment betwist. Maar dat heeft niets met efficiëntie te maken.
#12 Henric,
ik ben veel meer gaan snappen van de werking van geld na het lezen van dit Boek:
Geld en Duurzaamheid
Van een falend geldsysteem naar een monetair ecosysteem
En ja dan schrik je hoe de EU in moderne slavernij verandert van de 10% rijkste mensen op de planeet
Ander boek wat mij ook erg geholpen heeft om goed te leren kijken naar "verduurzamen"
De Mythe van de Groene Economie
Poeh wat weten een hoop marketing boys van bedrijven hier handig mee om te gaan richting maatschappij, maar wat een Greenwashing kom ik tegen zeg...