Albert Heijn is al jaren de risée van culinair Nederland met zijn guacamole. De super stopt er slechts een half theelepelpuntje avocadopoeder in. Onlangs kreeg het daar eindelijk de Kletsmajoorprijs van de Consumentenbond voor. Net als na de reuring over zijn ossenstaartsoep die de Keuringsdienst van Waarde niet echt vond en daarom maar rundvleessoep moest ging heten, besloot de Zaanse super er iets aan te doen. Nu het bedrijf er 'echte' guacamole van wil maken door er meer avocado in te stoppen, blijken de klanten teleurgesteld. Lees maar:
#AlbertHeijn wil guacamole dIpsaus (kletsmajoorprijs) verbeteren, met meer avocado. Onze klanten vinden de oude receptuur echter lekkerder.
— Simone Hertzberger (@AH_Hertzberger) September 10, 2014
Daar gaat Zaandam weer. Nog steeds moeten bedrijfsleiders in filialen door het hele land mensen opvangen die hun vertrouwde ossenstaartsoep dankzij de Keuringsdienst nergens meer kunnen vinden. Vol ongeloof horen ze aan dat die voortaan zit in een blik waar 'rundvleessoep' op staat. Waaghalzen die het proberen, keren tevreden terug en vertellen dat het gewoon als ossenstaartsoep smaakt. 'Noem het dan ook zo!', zeggen ze erbij
Bekaaid
Met die vernieuwde kletsguacamole gaat de zwijgende meerderheid er bekaaid afkomen. Die gaat viezer smaken. Omdat het moet. Maar waarom zou het moeten als consumenten er niet blij van worden?
Vanwege een vermeende discriminatiekwestie die werd aangezwengeld door buitenlanders die niets van Nederland snappen, krijgen we dit jaar mogelijk een Zwarte Pietloze Sinterklaas. Menig Nederlands kind begrijpt er niets van en zal verweesd zoeken naar Pieten. Nooit legde het een link tussen de huidskleur van Barack Obama en Oprah Winfrey en die van de knecht van de heiligman. Maar Piet moet wijken. Ouders moeten hun kroost nu uitleggen dat ze niet meer mogen denken dat Memphis Depay het hulpje van Sinterklaas is. Daar begrijpen ze alleen niets van, want dat deden ze al niet.
Arrogant
Critici vinden iets en dan moeten wij er allemaal aan geloven, terwijl we er eigenlijk geen enkele boodschap aan hebben omdat het gaat over een schandaal dat we niet ervaren en dat bovendien niemand kwaad doet. Dat is gewoonweg arrogant.
Het is de hoogste tijd voor 'gewone mensen' om zich te laten horen. Wie dat vindt, moet het gewoon kunnen zeggen: zit niet te f*cken als er niets aan de hand is. Wie 'echte' guacamole wil, kan een DHZ pakketje kopen bij AH. Niks aan de hand dus. Of het moest zijn dat de culigestapo dat potje precies hetzelfde als dat pakketje wil laten smaken.
Maar dat is oerstom. De een wil hem nep, de ander echt. Het zijn gewoon totaal verschillende producten. Leve het verschil dat me inspireert om eens wat anders te proberen.
Fotocredits: Consumentenbond
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
@ leendert: er blijkt heel wat te vertellen over die wasabi, ik neem aan dat u zich vooral op de export werpt, want in NL lijkt me die markt te gering, misschien een idee om de vaste restaurants in Wenen, Parijs, Londen waar die groepjes gedweee Japanse toeristen aanleggen, die het verschil tussen het echte en de nep natuurlijk heel goed weten, en daar op die ene reis naar Europa ook best voor willen betalen, ook te voorzien? in NL hebben wij een boerenkers die net als wasabi in stromend water groeit, en er plantkundig ook dicht bij staat ook kwa smaak (mosterd) dit is wellicht ook iets om verder te ontwikkelen. in oosteuropese landen serveert men bij knakworstjes steevast geraspte mierikswortel, in oostenrijk Kren geheten (slavisch woord ervoor), zonder Kren geen weense worstjes en Stelzen, ook weer zoiets dat wij niet kennen, maar de gekkigheden uit oosteuropese landen druppelen hier minder snel door dan die uit het verre oosten en italie. in moldavie is nu ook (na 20 jr vertraging) sushi en sashimi, daar zal ook wel nepwasabi bij gezeten hebben, kan dat niet meer controleren, want ben inmiddels weer thuis. ook leuk om teweten: de oorspronkelijke botanische naam, Eutrema wasabi, is gegeven door de duitse arts Von Sieboldt, die 150 jr geleden op de NLse enclave Decima allerlei inheemse sier- en andere nuttige planten verzamelde, exporteerde en beschreef voor de wetenschap (maar door die werkzaamheden de argwaan vd keizer opwekte en het land moest verlaten, wasabi verheugt zich dus al heel lang in de belangstelling van nederlanders), beste groeten en sukses met de business.
#63 Père Fouettard heet het hulpje van Saint-Nicolas in oostelijk Frankrijk. In Midden-Europa heet 'ie Krampus en meer naar het noorden gaat hij onder de naam Knecht Ruprecht.
Deze figuren delen een paar interessante eigenschappen. Ze zijn moeders mooiste niet, ze zijn blank en ze symboliseren het door de heilige Nicolas overwonnen kwaad. Wat meteen duidelijk wordt in de regionale benamingen als Belznickel en Beelzebub.
Hoe guitig onze zwarte pieten hier ook tegen afsteken, ik kan mij voorstellen dat sommige nazaten van de koloniale vrijhandel het gedoe met een witte baas en zwarte knechten als een vernederende stereotypering ervaren. Temeer daar Zwarte Piet midden Negentiende eeuw zijn intrede deed. Toen de slavernij hier nog niet was afgeschaft.
Sinterklaas kwam al sinds de Middeleeuwen op bezoek.
Laat Surinaamse en Antilliaanse Nederlanders er over stemmen. We moeten maar geloven dat zij het een superleuke rolverdeling vinden; dat wil ik nog wel eens zien.
Dat Sinterklaas het prima af kan zonder zwarte knechten bewijst Amerika. Geen religieuze verwijzingen meer en elfjes die het werk voor hem opknappen. Voor zover ik kon nagaan, zijn er daar geen klachten van kinderen die vinden dat de elfjes zwart moeten zijn.
@Hendrik J. Kaput
Misschien een goed idee deze sagen vooral te sturen aan alle burgemeesters die 'roet' strooien in een kinderfeest!
#55 Zwarte Pieten
Florine, ik merk wel je bent met je francofiele inslag ook niet thuis in de noordelijke traditie. Zwarte Pieten zijn de kraaien van de Noorse God Odin. De twee kraaien Huginn en Muninn zitten op de schouder van Odin. Dagelijks vliegen ze 's morgens vanaf de schouder van Odin de wereld rond en 's avonds komen ze weer terug om verslag uit te brengen. Wat zou de huidige wereld zonder Zwarte Pieten moeten zijn. Het zou nog slechter met de mensheid gesteld zijn. Lang leve Huginn en Muninn onze Zwarte Pieten.
Maar misschien heb ik het helemaal verkeerd en zijn de Zwarte Pieten nakomelingen van de Schwarzhäupter uit de gilden van Riga en Reval (het huidige Talinn). Deze handelslui hadden zwarte gevechtskappen op hun hoofd wanneer ze gemeenschappelijk hun steden moesten verdedigen. Delen van de Silberschatz van de Schwarzhäupter uit Riga met overal de hoofden van Zwarte Pieten erop liggen nu als gevolg van het Hitler/Stalin-Pakt in Bremen.
Kortom die Sinterklaas neemt hier maar een heel perifere plek in en daarom stel ik voor de Zwarte Pieten weer een veel prominentere plek te geven.
Beste Dirk #51, Erg bedankt voor je reactie en ook voor de gelegenheid die je mij hiermee biedt om meer openheid te kunnen geven over de echte Wasabi! Het is inderdaad erg jammer dat te weinig mensen het verschil weten tussen echte Wasabi en het nepspul. Het meest irritante vond ik voor mijzelf destijds dat ik niet eens wist dat er een keuze was. Het was voor mij compleet een blinde vlek. Wat dat betreft is de Japanse lobby om ons te bedotten met de imitatie perfect gelukt. Dat wil overigens niet zeggen dat de imitatie Wasabi dan ook qua product perfect is geluk, want de verschillen zijn hemelsbreed. Want zonder uitzondering ervaren mensen, die de echte Wasabi proeven, direct het verschil en zijn zeer verbaasd dat de smaak van echte Wasabi helemaal niet op het tubetje of poeder lijkt. De associatie met het nepspul is zelfs zo sterk dat sommigen niet van de echte Wasabi dúrven te proeven. Dank overigens voor je bevestiging Robin #51 dat de echte Wasabi veel lekkerder is! Ook kinderen, die van nature heel goed zijn om puur natuurlijke smaken te herkennen, lepelen soms met gemak enkele grammen echte Wasabi weg en vinden de imitatie smerig. Excuses dat ik geen waardering heb voor het nepspul. Los van de chemische smaak, vind ik het nog erger dat producenten Wasabi producten durven aan te smeren met E-nummers die in enkele landen verboden zijn en met name voor kinderen schadelijk zijn. Desondanks blijven helaas de vele hardnekkige misverstanden over de houdbaarheid etc. van Wasabi bestaan. Daarom ben ik blij te vernemen dat er schrijvers zijn die het echte product wel kennen. Het kweken er van is inderdaad een ander verhaal. Ik hoop dat iedereen het mij vergeeft dat ik hierbij e.e.a. aan het uitwijden ben om de bewust opgezette Japanse lobby voor het imitatiespul toch enigszins te elimineren, zodat men bewust een keuze kán maken. Zelfs ondergetekende wist namelijk tot een jaar geleden niet dat de tubes geen echte Wasabi bevatten. Gelukkig wees iemand mij een jaar geleden op de uitzending van de Keuringsdienst van Waarde (mei 2013, Sushi deel 2), want anders had ik het nu nog niet geweten. De Engelsen waarvan wij distributeur zijn geworden, hebben mijn oogkleppen weten af te doen en hierdoor ben ik er achter gekomen dat er veel geheimzinnigheid bestaat over Wasabi. Zelfs kort nadien in het begin twijfelde ik nog steeds aan de echtheid van het verhaal, zo sterk was mijn overtuiging dat Japanese Horseradish hetzelfde was als Wasabia Japonica (echte Wasabi). Maar na de eerste hap van echte Wasabi weet je het direct, óók een leek! En verder blijft het gewoon schimmig omtrent Wasabi; zo laat men vanuit Japan namelijk niets los over hoe je plant kweekt (Engeland trouwens ook niet :), is het lastig om de originele zaden te kopen en noemen wetenschappers Wasabi al meer dan 25 jaar een 'natuurlijke chemo'. Wist u bijvoorbeeld dat dat hun onderzoeken aangeven dat een beetje Wasabi binnen enkele minuten meer dan 80% van de uitzaaiingen van kanker zou stoppen? Wij niet, mijn vrouw en ik zijn een jaar geleden met de echte Wasabi begonnen om het meest puur natuurlijke ingrediënt te leveren als tegenhanger voor al de nep en ongezonde varianten. En hoe meer we te weten kwamen over de achtergrond van echte Wasabi hoe groter onze passie ervoor is geworden. We kwamen tijdens onze start een jaar geleden al snel tot ontdekking dat wij niet de enige waren (in Europa!) die niet van het bestaan van echte Wasabi afwisten. Sterker nog iedereen raadde het af om er zelfs maar aan te beginnen. Maar met het geloof dat puur het uiteindelijk wint van nep, zijn we toch als een soort van gepassioneerde pioniers de culinaire wereld in getrokken. Het heeft nu blijkbaar als neveneffect dat tegenwoordig de nep Wasabi-producten overal uit de grond schieten. Misschien hebben we er zelfs onbedoeld en ongewild aan meegewerkt zodat anderen met de imitaties er financieel van mee kunnen profiteren. Om maar met de prijs te beginnen...gemiddeld duurt de kweek van Wasabiwortel minimaal 1,5 tot 2,5 jaar. En de oogst is allerminst gegarandeerd, ook niet door de Japanners die al eeuwenlang Wasabiplanten kweken. Dan is € 13,25 voor een verse Wasabiwortel van 50 gram mijns inziens redelijk, zeker gezien dat de prijs elders een jaar geleden op 1,5-2 x zo veel was. Omdat ons uitgangspunt steeds is de beste kwaliteit Wasabi voor de meest redelijke prijs te leveren, konden we door steeds grotere volumes de prijzen laten dalen. Omdat we als bedrijf geen hoge overhead hebben draagt dit natuurlijk hieraan bij. Maar als het eventueel al zou lukken de Wasabi in Japan (nog) iets goedkoper te kunnen inkopen, zouden wij hieraan niet beginnen. Omdat, als men het al lukt om de beste kwaliteit geleverd te krijgen (lastig, want de beste Wasabi houden ze zelf omdat deze schaars is in Japan) komt deze tegenwoordig vaak ook nog eens illegaal ons land binnen, omdat deze 4 dagen of langer bij de douane (daardoor duurder traject en zeker niet bevorderend voor de versheid van de Wasabi) blijft liggen vanwege de extra controle op radioactieve besmetting (kernramp). Wij zouden vanwege dit risico niemand dit durven voor te schotelen. Maar voor diegenen die de wortel toch nog te duur of het teveel gedoe vindt, leveren wij ook vers geraspte Wasabi puree (alleen geraspt van de Sawa Wasabi wortelstam, deze kwaliteit is ook elders nergens te verkrijgen) voor een prijs die niet is te kloppen. Ondanks dat Japan al eeuwen lang het monopoly heeft op alles wat Wasabi aangaat is ons bedrijf de enige ter wereld die machinaal de (aller)hoogste kwaliteit Wasabi puree heeft weten te maken (van de Wasabi wortelstam, het beste deel van de Wasabiplant!) welke zonder toevoegingen in de vriezer minimaal een half jaar goed is te houden. Eigenlijk zijn er steeds minder redenen om voor de 'wortel' te kiezen, behalve als 'het ritueel' om de verse Wasabi'wortel aan tafel te raspen belangrijk is. En dan nog haalt handmatig raspen (ook niet met de veel geprezen 'Japanse sharkskin') niet de kwaliteit wat onze machines leveren. Daarnaast heeft onderzoek uitgewezen dat na een jaar de eigenschappen met ongeveer 5% teruggelopen zou zijn. Alleen een zeer deskundige zou dit kunnen opmerken, maar wie gaat Wasabi nu een jaar in zijn/haar vriezer bewaren? Wij niet. Hoe dan ook, ook met een 50 grams wortel heb je met minimaal 15 servings voor bij de Sushi meestal ruim voldoende. Neem nu als voorbeeld eens een herfsttruffel, de prijs ervan is per gram nagenoeg gelijk, deze is maar ongeveer 1 week houdbaar! Het verschil is dat je bij de herfstruffel niet eens de allerbeste kwaliteit krijgt t.o.v. witte truffel. Dat dat niet voldoende zou zijn, hoor je niemand over. Daarentegen krijg je bij (onze) Wasabi wel de beste kwaliteit (Sawa=Japans voor water) Wasabi ipv de Oka (grond) Wasabi. Dat de 'magische extase' (de unieke en lekkere Wasabi smaak, veroorzaakt door de oxidatie als gevolg van het raspen) met de echte Wasabi maar 20 minuten goed blijft na het raspen is voor de leek de beste test of men in een restaurant ook echte Wasabi krijgt geserveerd. Want men moet daarom de Wasabiwortel vers aan tafel raspen. Ook wat betreft de houdbaarheid van de verse Wasabiwortel, deze blijft minimaal 2-3 weken goed als deze vochtig gehouden in de koeling wordt bewaard (Net als de truffel overigens). Mocht je wat verse Wasabi overhouden, kun je de vers door een mayonaise, roomkaas of boter etc mengen, dan blijft het zelfs maanden goed en je hebt een bijzonder lekkere combinatie.
Wellicht 'off topic' maar er is misschien ook nog een andere reden dat (echte) Wasabi niet in onze algemene opvoeding is gekomen wat het fenomeen heeft versterkt dat de echte Wasabi onbekend blijft zodat de 'chemische mengers' hun baan blijven behouden, omdat we toch niet beter weten?
Wij zijn destijds zelf aan de slag gegaan om Wasabiproducten te maken (met echte Wasabi) Wayonaise, WasabiChoQ, Wasabi IJs etc...omdat sommige topchefs niet eens wisten wat echte Wasabi was en daarom ook niet wisten wat je er mee kunt doen. Wat mij nog meer verbaasde dat er op dat moment ook geen 'aha' momentje ging plaatsvinden en de Wasabi figuurlijk uit mijn handen werd gerukt om er creatief mee aan de slag te gaan. Ik was destijds daar behoorlijk gedesillusioneerd over. Zeker gezien wat de food tv programma's mij willen laten geloven, dacht ik in mijn naïviteit dat het de passie van elke kok is om op zoek te gaan naar nieuwe smaken en/of combinaties. Nu besef ik dat (echte) Wasabi helemaal niet in de (koks)opleiding voorkomt en heeft men het blijkbaar moeilijk genoeg heeft met de 4 hoofdsmaken (zout, zuur, bitter en zoet). Ik zou dan als eventuele leerlingkok behoorlijk pech hebben als je in het 'stramien' van je chef zou moet gaan meelopen en je niet uitgedaagd wordt om 'out of the box' te denken. Ik zag even een glans in ogen van sommige jonge leerlingkoks verschijnen toen ze deze nieuwe smaak mochten proeven, maar deze verdween al heel snel door de senioriteit van de chef. Het lijkt net alsof je wordt geleerd, "doe hetzelfde als wat ik al jaren (hetzelfde) heb gedaan, dan (alleen) doe je het goed en krijg je een goed cijfer, of mag je blijven". Jammer en een gemiste kans, want in het verre oosten wordt de 5de smaak (Umami=smaak van Heerlijkheid) er met de paplepel ingegoten. Zelfs nu verbaas ik mij nog steeds dat bij al onze food tv programma's niemand bezig is om iets met verse Wasabi te doen. Je zou toch verwachten dat je daar de 'state of the art' gerechten krijgt voorgeschoteld? Nee hoor, niks nieuws onder de Westerse zon. De steeds weer getatoeëerde erwten, figuurlijk gesproken heb ik inmiddels wel weer vaak genoeg gezien en iedereen weet wel zonder het vooraf te proeven hoe het zal gaan smaken. Maar misschien begrijp ik het niet goed en is het juist helemaal niet de bedoeling om met nieuwe smaken te komen, omdat men te bang is dat de nieuwe smaak niet wordt herkend en al gauw als 'niet lekker' en als 'te gedurfd' wordt beschouwd? Misschien is het toppunt van creativiteit het creatief kunnen zijn binnen de bekende kaders?
Wat betreft het naamsmisbruik is het in Zwitserland fraude om imitatie als echte Wasabi te verkopen. Waarom dat in Nederland (nog) zo is niet is weet ik niet.
Mocht ik ondanks dit lange schrijven nog iets vergeten zijn of de plank mis te hebben geslagen laat gerust van je horen. Of kom gewoon vrijblijvend bij ons de smaak van Heerlijkheid ervaren.
" Misschien hoort nep wel bij het algemene vooruitgangsplaatje, want voor een dubbeltje kun je natuurlijk niet op de eerste rij zitten. " Misschien heb je helemaal gelijk Dirk #57 en had ik je gewoon direct gelijk moeten geven, dat had weer een hoop typewerk gescheeld :)
Met hartelijke groet en May the Wasabi with You ;)
Leendert