Lezersvraag Is Iers rundvlees nóg diervriendelijker dan biologisch?

Josefine dankt iedereen van harte voor de bijdragen aan de 'overweldigende' discussie die ze zorgvuldig gelezen heeft. Omdat ze als 70+-er en mantelzorger de tijd niet heeft adequaat op de hele discussie te reageren, mailde ze haar ervaringen:

Heel summier een enkele gedachte die bij mij opkwam bij het lezen van deze discussie:
Mijn echtgenoot vermoorden lijkt me wat tegenstrijdig, om daarna met zo’n 80 kg vlees opgescheept te zitten, als vegetariër?

De opmerking over dat ik beter geen vlees zou kopen voor hem, zodat hij ook vegetarisch zou (moeten) worden, vind ikzelf in tegenspraak met de idee, dat ieder mens zijn eigen keuzes moet (kunnen) maken, en respect voor een ander wordt mijns inziens een loze kreet, wanneer dat alleen zou gelden voor gelijke overtuigingen. Integendeel, juist wanneer het overtuigingen betreft, die anders ( en soms zeker moeilijk) zijn, maakt dit principe inhoudsvol.

Inderdaad zie ik (even) door de bomen het vlees bos niet meer, en ja, al die verschillende merken, folders en andere pogingen van de veeteelt industrie is natuurlijk uitsluitend in het belang alle betrokkenen, behalve de consument, vandaar ook mijn scepsis over gladde folders en aan verwanten. Daarom ben ik ook blij met al die informatie op dit forum, waar ik me verder goed in zal verdiepen!

Wat betreft mijn vraagstelling over “diervriendelijkheid”: natuurlijk besef ik terdege, dat elk dierenleven in deze tak van industrie op een ellendige wijze eindigt in het slachthuis, de reden waarom ik decennia geleden reeds besloot, om geen dieren te willen eten, al blijf ook ik, als gevorderde vegetariër (ook zo weinig mogelijk zuivel) maar dus nog geen hele veganist (mijns inziens de enige consequente vegetariër).
Onder diervriendelijkheid versta ik, dat het dier zoveel mogelijk kan leven naar haar/zijn aard, en dat is voor mij niet noodzakelijk zoveel mogelijk “puur natuur”, bv. de mogelijkheid, om een stal in te lopen naar behoefte is niet zozeer “zuiver natuur” maar wel weer een vorm van comfort voor het dier, net als de afstand en het soort slachthuis, en nog wat dingen, die het welzijn mede bepalen, lijkt me; kortom, als simpel mens probeer ik zo goed als mogelijk is binnen mijn beperkte mogelijkheden het immense dierenleed niet nog groter te maken dan het al is.

Met grote dank voor alle medemensen in deze discussie, en niet in de laatste plaats uw betrokken organisatie, die dit allemaal mogelijk maakt!

Met hoogachting, en vriendelijke groet, Josefine Benjamin.

Net drie duimen gegeven voor #67 #68 en #69

En zoals gewoonlijk zijn de pros het eens over het feit dat we het oneens zijn ;-)

Ria, denk inderdaad dat u de spijker op de kop slaat. Het is inderdaad voor de consument niet altijd gemakkelijk om te kiezen. Ook hier wordt economische kwaliteit, eetkwaliteit en wat is het beste voor het dier door elkaar gehaald. Daarbij komt nog dat we allemaal ons product willen promoten, waar inderdaad niets mis mee is, want aan de eetkwaliteit en voedselveiligheid ligt het niet als ik de partijen hier voorbij zie komen. We hebben als sector nog genoeg te doen om alles duidelijk te maken dus.

@Jack:iedereen zijn stokpaardje volgens Ria, idd, het mijne is ras en regio, waarop ik nog geen antwoord kreeg. Mij valt op , reizend door Europa, dat het type vleesvee dat landelijk en regionaal gehouden wordt nog zo duidelijk zijn historie met zich meedraagt, dus Gascognevee in Zd Frankrijk, Barrosa in Nrd Portugal, Pinzgauer vanaf Oostenrijk oostwaarts, Sussex in Sussex etc etc. Waarom daar wel en bij al dat andere vee (varken, kip, Holsteinmelkkoe) niet, terwijl het dat pakweg 50 jr geleden nog welzo was? Regionaal heeft allerlei voordelen, die je bij die bioindystriedieren (staldieren) niet meer hebt: aangepast aan klimaat, ziektedruk, type grasland etc., met als prettig gevolg minder middelengebruik en import van veevoer. Jammer dat dat belangrijke aspect zo weinig mee schijnt te spelen in de discussies (maar gelukkig nog wel in de praktijk, Frankrijk pronkt er ook openlijk mee-Notre Patrimoine Gustatif met hun 11 rustieke en regionale rassen, die je in Ierland zelden ziet)). In jouw Brazilie en in Australie is die regionaliteit natuurlijk niet aanwezig omdat vee daar nieuw is, en nu een ratjetoe van importdieren (net als in de NLse vleeveehouderij die geen lange traditie heeft), ook logisch. Zou Jacqueline hier ook op letten? Denk het niet! Hoeft ook niet, want gaat om andere zaken dan smaak en diervriendelijkheid.
P.S. Veehouder worden? Altijd al geweest, alle dieren gehad (behalve koe) maar op zeer kleine schaal en heeft me steeds meer gekost dan opgebracht!

Josephine,
Alle reacties lezend, kom ik tot de conclusie dat we het met zijn allen niet eens zullen worden. Veel reageerders hebben een eigen stokpaardje (waar op zich niets mis mee is).

Ik stel voor dat jij met je man een aantal aandachtspunten voor 'goed' vlees op een rijtje zet en daarna kiest voor mogelijke varieteiten. Je hebt wat argumenten in deze draad gekregen, sommigen tegenstrijdig. That's life.

Het lijkt mij dat, naast de diervriendelijkheid, die jij wilt (en ja, wat houdt dat voor jou in?) ook de smaak van het vlees een belangrijke rol moet spelen.
Als een dier gedood wordt voor consumptie mag het op zijn minst ongelooflijk lekker zijn voor de uiteindelijke consument (jouw man).

Zelf kies ik voor biologisch vlees, maar ik koop ook Iers rundvlees. Ik heb de waarheid niet in pacht en zal die waarschijnlijk ook nooit krijgen. Ik zoek verder steeds naar info over mogelijk betere opties.

En soms kan de inhoud van de 'geldbeurs' ook een rol spelen. Hoeveel heb je er voor over c.q. hoeveel kun je spenderen?