De vele beestjes met wie we ons lichaam delen - denk aan bacteriën, virussen en schimmels - blijken we ook voortdurend met anderen te delen. We dragen ze namelijk in een unieke 'microbioom-wolk' met ons mee.
Dat stelden Amerikaanse wetenschappers vast in een kleinschalige studie, gepubliceerd in PeerJ.
Steriele kamer
Onderzoekers van de University of Oregon zochten uit in hoeverre het menselijk microbioom ook in de lucht om ons heen hangt. Ze plaatsten 11 proefpersonen steeds enkele uren in steriele afgesloten kamers met luchtfilters. Ze vingen alle micro-organismen op die de proefpersonen afscheidden en analyseerden deze vervolgens. Ze vonden, zoals ze verwachtten, veel voorkomende bacteriën uit de mond en neus, huid, darm en vagina in hun filters terug.
Microbioom
Ieder mens bestaat in feite uit een heleboel beestjes. De 10.000.000.000.000 cellen in het menselijk lichaam leven samen met het tienvoudige van dat aantal aan niet-menselijke organismes: bacteriën, virussen en schimmels. Samen vormen die het microbioom. Al die beestjes zitten in de darmen, op de huid, in de lucht die we uitademen en in de stoffen die het menselijk lichaam uitscheidt.
'Smetvrees'
Adam Altrichter, een van de andere onderzoekers, erkent dat het onderzoek wel wat angstaanjagend over kan komen. Immers, bij alles wat je aanraakt, in de lucht die je uitademt en in de schilfers die je achterlaat, blijven beestjes uit je unieke microbioom achter. Zodra je bij iemand in de buurt komt, maak je contact met de 'wolk' van iemand anders. Maar is dat eng of erg? Altrichter is stellig: "Er zit natuurlijk een smetvrees-aspect aan dit onderzoek, maar we moeten begrijpen dat we niet steriel zijn en dat dit volledig natuurlijk en gezond is".
Met andere woorden, raak niet paniek als iemand te dichtbij komt of je iemands lichaamsgeur kunt ruiken. Al die beestjes zijn er nu eenmaal en die delen we met elkaar. De wereld is niet steriel, maar eigenlijk één enorm sociaal gebeuren.
Fotocredits: 'Miasma', Mike Jennings
Dit artikel afdrukken
Steriele kamer
Onderzoekers van de University of Oregon zochten uit in hoeverre het menselijk microbioom ook in de lucht om ons heen hangt. Ze plaatsten 11 proefpersonen steeds enkele uren in steriele afgesloten kamers met luchtfilters. Ze vingen alle micro-organismen op die de proefpersonen afscheidden en analyseerden deze vervolgens. Ze vonden, zoals ze verwachtten, veel voorkomende bacteriën uit de mond en neus, huid, darm en vagina in hun filters terug.
We waren verrast toen we ontdekten dat we de meeste proefpersonen individueel konden identificeren op basis van hun microbioom-wolk.Onderzoeksleider dr. James Meadow zegt op BBC: "We verwachtten dat we een menselijk microbioom zouden kunnen aantonen in de lucht rondom een persoon, maar we waren verrast toen we ontdekten dat we de meeste proefpersonen individueel konden identificeren op basis van hun microbioom-wolk".
Microbioom
Ieder mens bestaat in feite uit een heleboel beestjes. De 10.000.000.000.000 cellen in het menselijk lichaam leven samen met het tienvoudige van dat aantal aan niet-menselijke organismes: bacteriën, virussen en schimmels. Samen vormen die het microbioom. Al die beestjes zitten in de darmen, op de huid, in de lucht die we uitademen en in de stoffen die het menselijk lichaam uitscheidt.
'Smetvrees'
Adam Altrichter, een van de andere onderzoekers, erkent dat het onderzoek wel wat angstaanjagend over kan komen. Immers, bij alles wat je aanraakt, in de lucht die je uitademt en in de schilfers die je achterlaat, blijven beestjes uit je unieke microbioom achter. Zodra je bij iemand in de buurt komt, maak je contact met de 'wolk' van iemand anders. Maar is dat eng of erg? Altrichter is stellig: "Er zit natuurlijk een smetvrees-aspect aan dit onderzoek, maar we moeten begrijpen dat we niet steriel zijn en dat dit volledig natuurlijk en gezond is".
Met andere woorden, raak niet paniek als iemand te dichtbij komt of je iemands lichaamsgeur kunt ruiken. Al die beestjes zijn er nu eenmaal en die delen we met elkaar. De wereld is niet steriel, maar eigenlijk één enorm sociaal gebeuren.
Fotocredits: 'Miasma', Mike Jennings
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Had iemand anders verwacht ? Weten we dit al niet veel langer ?
Misschien moeten we zelfs stellen dat deze microbioom-wolk noodzakelijk was, is en blijft voor ons voortbestaan en voor de ‘sociale’ (is dat hier wel het juiste woord, refererend aan de laatste zin van de topic ?) opbouw van ons min of meer identieke weerstandsmechanisme.
En in de insectenwereld zou er zonder (feromonen) voor veel soorten geen voortplantingsmogelijkheid zijn.
Dat je een "individu kan identificeren op basis van hun microbioom-wolk", was me al eerder opgevallen....
Wat kunnen we met dit onderzoek ?
Dat is me niet helemaal duidelijk.
Laatste zin: niet van genen maar van cohabiterende zelfstandige organismen.
"Zodra je bij iemand in de buurt komt, maak je contact met de 'wolk' van iemand anders. Maar is dat eng of erg? Altrichter is stellig: "Er zit natuurlijk een smetvrees-aspect aan dit onderzoek, maar we moeten begrijpen dat we niet steriel zijn en dat dit volledig natuurlijk en gezond is". "
Het woord smetvrees in bovenstaand artikel is volkomen misplaatst. Smetvrees en alle daaraan verwante antibacteriële zepen en sportkleding stammen uit een tijd waarin we dachten dat alle micro-organismen schadelijk voor ons waren.
Inmiddels dringt steeds meer door dat bacterieën onze vriendjes zijn. Een heel goed voorbeeld hiervan is het verschil in microbioom tussen zuigelingen die vaginaal danwel via een keizersnede worden geboren. Zuigelingen die niet de in de vagina huizende bacteriën van hun moeder meekrijgen hebben in het begin van hun leven een grote achterstand op gebied van spijsvertering en immuniteit. Ik ben te lui om overal referenties bij te zoeken, maar zoek eens voor de lol op de relatie tussen bacteriepopulaties en huidaandoeningen, obesitas en allerlei andere aandoeningen.
Als we ons beseffen dat bacteriën en zelfs schimmels en virussen onze vriendjes zijn, dan is het juist erg gezond om in contact met de microbiomen van anderen te komen. Is het geen algemeen principe in de ecologie dat een vergroting van de genenpoel de robuustheid van een habitat - in dit geval ons lichaam - vergroot? Knuffelen en zoenen, voor zover met niet al te zieke mensen, is dan dus niet alleen gezond vanwege de hormonen die erbij vrij komen, maar ook vanwege de uitwisseling van genen.