Dat zei klimaatwetenschapper Clive Hamilton tegen Vrij Nederland. Vergroening van de economie en de landbouw helpen echt niet meer. Geloof je hem?
Terwijl het VN-klimaatpanel IPCC gisteren bekend maakte dat de wereld nog te redden valt als we maar snel over stappen op duurzame energie, zegt de sombere Australische klimaatwetenschapper Clive Hamilton tegen Vrij Nederland dat we dat maar beter kunnen vergeten.
Pessimisme
Hij schreef Requiem for a Species, een boek dat in Australië negatief werd ontvangen. Wij, Europeanen, zouden er beter mee om kunnen gaan omdat we wel pessimistisch durven zijn, schrijft Vrij Nederland.
Feest
Is dat zo? Ben jij bereid te geloven dat we het niet meer redden? De consequentie is immers dat we in een implosie terechtkomen. Daarin zullen vele doden vallen. De paar honderd miljoen mensen die zullen overleven, leren er een lesje door en zullen als een - hopelijk - dan wel wijzere mensheid de draad weer oppakken. Ons rest niets dan tragisch feest te vieren in onze hebzucht en welvaart tot het einde der dagen daar is.
Vergroenen werkt niet
Vrij Nederland schrijft dat Australische milieuactivisten Hamiltons boek negeerden. Hij wilde hen met zijn werk bereiken, maar het bleef stil vanuit hun hoek. Toen wist hij dat ze van zijn betoog niets wilden weten. Hamilton verklaart hun gedrag als volgt: ‘Ze zijn hoopvol dat ze de wereld kunnen redden. Dan moet er niet iemand langskomen die zegt: sorry, je kunt de wereld niet redden, want het is al te laat. Dus gaan ze door met wat ze al deden: het Australische volk vertellen dat de economie moet vergroenen en dat dan alles in orde komt. Onberedeneerd optimisme [...] Een van de grootste deugden van de mensheid, maar ook een van haar gevaarlijkste zwaktes.’
Fotocredits: Clive Hamilton, still, Democracy Now (een vraaggesprek met Hamilton over zijn jongste boek Earthmasters)
-- POLL --
Dit artikel afdrukken
Pessimisme
Hij schreef Requiem for a Species, een boek dat in Australië negatief werd ontvangen. Wij, Europeanen, zouden er beter mee om kunnen gaan omdat we wel pessimistisch durven zijn, schrijft Vrij Nederland.
Feest
Is dat zo? Ben jij bereid te geloven dat we het niet meer redden? De consequentie is immers dat we in een implosie terechtkomen. Daarin zullen vele doden vallen. De paar honderd miljoen mensen die zullen overleven, leren er een lesje door en zullen als een - hopelijk - dan wel wijzere mensheid de draad weer oppakken. Ons rest niets dan tragisch feest te vieren in onze hebzucht en welvaart tot het einde der dagen daar is.
Vergroenen werkt niet
Vrij Nederland schrijft dat Australische milieuactivisten Hamiltons boek negeerden. Hij wilde hen met zijn werk bereiken, maar het bleef stil vanuit hun hoek. Toen wist hij dat ze van zijn betoog niets wilden weten. Hamilton verklaart hun gedrag als volgt: ‘Ze zijn hoopvol dat ze de wereld kunnen redden. Dan moet er niet iemand langskomen die zegt: sorry, je kunt de wereld niet redden, want het is al te laat. Dus gaan ze door met wat ze al deden: het Australische volk vertellen dat de economie moet vergroenen en dat dan alles in orde komt. Onberedeneerd optimisme [...] Een van de grootste deugden van de mensheid, maar ook een van haar gevaarlijkste zwaktes.’
Fotocredits: Clive Hamilton, still, Democracy Now (een vraaggesprek met Hamilton over zijn jongste boek Earthmasters)
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Temperatuur in New Delhi gisteren: 47 graden. 7 graden meer dan wat normaal is voor deze tijd, en een record - nog nooit eerder gemeten.
Tegelijkertijd blijven de moessonregens onder India boven de oceaan hangen, veel zuidelijker dan normaal, en verdroogt het land... terwijl de luchtvervuiling in de hoofdstad eveneens ongekend hoge waarden bereikt (ver boven de schadelijkheidsgrens).
Het zoetwatertekort neemt in meer dan 1/3 van de wereld schrikbarende vormen aan.
Guido,
Welke emoties krijgen de overhand? En als dat zo zou zijn, wat is er mis met emoties?
Emotieloos: je hoeft inderdaad niks te bewijzen, alleen maar te falsificeren. Wat in de klimaatwetenschap klopt niet? Pas op: Sinds pakweg Fourier 1824 is de falsificatie nog niet gelukt, zie bv de ontdekking van global warming.
Maakt mij niet uit of die falsificatie door een kantoorklerk of een journalist gebeurt.
En nee, zie mijn boek, ik bestempel critici niet als 'geen echte wetenschappers'. Lees mijn boek maar. Ik ga telkens na wat de argumenten zijn en of die deugen. Als ze dan herhaaldelijk niet blijken te deugen is er dus iets aan de hand.
Vind je het trouwens niet een beetje naïef idee dat een paar journalisten het beter zouden weten dan duizenden wetenschappers? En welk van hun argumenten vind je beter dan die van de duizenden wetenschappers?
@235: er zijn forse aanwijzingen dat die conclusies niet kloppen. Zo is net gebleken, dat het smeltende Zuidpoolijs een aantrekkende kracht veroorzaakt op het water van het Noordelijk Halfrond. Zo’n 34 miljoen jaar geleden veranderde het klimaat op Antarctica van gematigde klimaten zonder veel ijs naar een poolklimaat. De ijskap groeide geologisch gezien zeer snel. Wereldwijd daalde hierdoor de zeespiegel zo’n zestig tot tachtig meter, doordat veel water uit de oceanen werd onttrokken en als ijs op Antarctica werd opgeslagen. De zeespiegel rond Antarctica bleek echter juist enorm te stijgen, met zo’n 150 meter. De NIOZ onderzoekers stellen dat dit onder meer kwam door het gewicht van de groeiende ijskap...
Behalve CO2 en methaan zijn er nog krachtiger broeikasgassen: zie The Guardian 12-2013. Het stapelt zich steeds verder op... totaaleffect?
Guido, kun je 'beter' en 'kritischer' in de 1e zin van je 2e paragraaf proberen te definieren?
@Jan Paul, #238,
Emotie krijgt de overhand. Ik wurm me niet onder een redenering uit, want ik heb niets te bewijzen. Critici worden bestempeld als geen echte wetenschappers: het autoriteitsargument. Zwak natuurlijk. Einstein was een patentklerk, Darwin zat 5 jaar op een boot omdat zijn vrouw schathemeltjerijk was. De wetenschappelijke methode is niet voorbehouden aan wetenschappers.
In de voedingswetenschap zijn het mensen als Gary Taubes, Nina Teicholz, Denise Minger die beter en kritischer werk afleveren dan de wetenschappers zelf. Dat is niet minder dan een schande. Dus dat grote aantallen wetenschappers X of Y zeggen, betekent niet dat het waar is. "minder eten/meer bewegen" is geen oplossing voor obesitas ondanks dat de meerderheid van de voedingswetenschappers ons dat wil doen geloven.
Klimaatwetenschap is in die zin nog problematischer dan voedingswetenschap omdat er geen fatsoenlijke experimenten te doen zijn om bewijsvoering te leveren. Correlaties en modellen moeten de bewijsvoering leveren. Niet eenvoudig, maar desondanks doe je alsof het allemaal appeltje-eitje is.
Ik kijk het debat verder met interesse aan en onthoud me even van een mening.