De urine van de Europarlementariërs bleek 1,7 microgram glyfosaat per liter te bevatten. De drinkwaternorm voor glyfosaat is 0,1 microgram per liter. De urinemaat mag niet 1 op 1 worden vergeleken met de drinkwaternorm vanwege de concentratiefactoren die berekend moeten worden tussen de inname van water en de productie van urine.
Eerder dit jaar constateerde een Duits onderzoek dat bier 300 maal zoveel glyfosaat bevat als de drinkwaternorm toestaat.
Aanvankelijk wilde de Europese Commissie de toelating van glyfosaat, die op 30 juni afloopt, opnieuw met 15 jaar verlengen. Daar bleken 11 van de lidstaten bezwaar tegen te maken, omdat er vraagtekens bestaan rondom de veiligheid van glyfosaat. Het Europese Parlement stemde voor een beperktere toelatingstermijn voor glyfosaat van 7 jaar.
Volgende week donderdag wordt een beslissing genomen. Dan stemmen lidstaten via het permanente Comité voor Planten, Dieren, Voeding en Veevoer (Scopaff) over een hernieuwde toelating.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Cécile Janssen , kun je wat links doorgeven naar glyfosaat in regenwater en bio producten?
#4 Leuk bedacht Jack, maar je praat het er niet goed mee. Als je bijvoorbeeld (teveel) vitamine C uit pist zit er ook nog van in je bloed en weefsels. Geldt voor alle stoffen.
#3 Waarom leg je deze vraag niet eens aan ze voor Frank?
Als een molecuul in de urine zit, zit het niet meer in je bloed, toch? Impliceert deze meting niet dat de nieren hun filterende functie vervullen t.a.v glyfosaat? Je zou denken dat het pas zorgelijk zou zijn als glyfosaat wél de bierbuik ingaat, maar deze vervolgens niet via urine (of anderszins) weer verlaat.
Ben wel benieuwd of de groenen ook durven te testen op middelen die in de biologische landbouw gespoten worden.
Theo, ik zou uit dit onderzoek eerder concluderen dat 'onze' parlementariërs weinig tot geen bier drinken ;)