1 min
Ongeveer een jaar geleden berichtte EditieNL ‘duurzaamheid is dood’ . Gek genoeg kwam dit bericht juist op de dag van de duurzaamheid, 10 oktober 2012.
Dit jaar lijkt het er op dat duurzaamheid terrein aan het winnen is. Met de nadruk op lijkt. Supermarkten predikten dat hun producten ‘naast duurzaam ook lekker zijn’. Zij weten namelijk dat duurzaamheid een raar randje heeft. Alleen de politiek, die haastig op zoek is naar héél véél geld, tast nog in het duister. Zij geloven in ‘duurzaam herstel’. Duurzaamheid, een duur woord voor niet weten waar je het over hebt.
Duurzamer dan ooit
Als we de media mogen geloven, dan zijn wij duurzamer dan ooit. Toch is de aarde nog nooit dichter bij zijn afgrond geweest dan nu. Hoe duurzaam is het om een stukje bos in Brazilië te kopen om de CO2-uitstoot van een patserbak te verdoezelen? Hoe duurzaam is het om jaarlijks 219 ton aan plastic te bezuinigen, maar op het zelfde moment naar schatting 150 miljoen euro aan eten weg te gooien? Ontwikkelingen die verkocht worden onder de noemer ‘duurzaamheid’.
Een hompje klei
Begrijp mij niet verkeerd. Uiteraard zijn dit goede ontwikkelingen, alles is mooi meegenomen. Toch ontneemt het de focus van de problemen die er wel toe doen. Iedereen wil duurzaam zijn, maar weinigen weten het te doen. Ligt dit aan de mensen? Nee, aan de definitie die zo nietszeggend is en grotendeels is ingevuld door de marketingwereld. Duurzaamheid is daarom te vergelijken met een hompje klei. Je kunt het kneden in iedere vorm die je wilt.
Goedkoopzaamheid
Wat duurzaamheid nu precies is? Dat ligt aan de boetseerkunsten van de marketeers, die inspelen op de meningen van de consument. Dierenwelzijn, milieubewustzijn of het broeikaseffect wel te verstaan. Laten deze drie nu haaks op elkaar staan. Het gebruik van papieren zakken is bijvoorbeeld goed voor het broeikaseffect, maar slecht voor het milieu vanwege het gebruik van chloor in het bleken van het papier . Daarentegen is de wereld minimaal een paar keer te klein om volledig over te gaan op biokip. Een ‘duurzame’ vicieuze cirkel ontstaat, waarbij de pot de ketel verwijt.
De overheid denkt oprecht de crisis te bestrijden met ‘duurzaam herstel’. Maar laten nou toch alle economen in crisistijd spontaan beginnen te schuimbekken van het woord duur.
Nee, ik doe niet zo graag aan duurzaamheid. Liever doe ik aan ‘goedkoopzaamheid’. Vorig jaar berichtte EditieNL dat duurzaamheid gestorven was. Dit jaar, op 10 oktober, wil ik stilstaan bij het éénjarig overlijden.
Fotocredits: Our Lady of Incredible Bargains, uitsnede, Photocapy
Dit artikel afdrukken
Duurzamer dan ooit
Als we de media mogen geloven, dan zijn wij duurzamer dan ooit. Toch is de aarde nog nooit dichter bij zijn afgrond geweest dan nu. Hoe duurzaam is het om een stukje bos in Brazilië te kopen om de CO2-uitstoot van een patserbak te verdoezelen? Hoe duurzaam is het om jaarlijks 219 ton aan plastic te bezuinigen, maar op het zelfde moment naar schatting 150 miljoen euro aan eten weg te gooien? Ontwikkelingen die verkocht worden onder de noemer ‘duurzaamheid’.
Een hompje klei
Begrijp mij niet verkeerd. Uiteraard zijn dit goede ontwikkelingen, alles is mooi meegenomen. Toch ontneemt het de focus van de problemen die er wel toe doen. Iedereen wil duurzaam zijn, maar weinigen weten het te doen. Ligt dit aan de mensen? Nee, aan de definitie die zo nietszeggend is en grotendeels is ingevuld door de marketingwereld. Duurzaamheid is daarom te vergelijken met een hompje klei. Je kunt het kneden in iedere vorm die je wilt.
Goedkoopzaamheid
Wat duurzaamheid nu precies is? Dat ligt aan de boetseerkunsten van de marketeers, die inspelen op de meningen van de consument. Dierenwelzijn, milieubewustzijn of het broeikaseffect wel te verstaan. Laten deze drie nu haaks op elkaar staan. Het gebruik van papieren zakken is bijvoorbeeld goed voor het broeikaseffect, maar slecht voor het milieu vanwege het gebruik van chloor in het bleken van het papier . Daarentegen is de wereld minimaal een paar keer te klein om volledig over te gaan op biokip. Een ‘duurzame’ vicieuze cirkel ontstaat, waarbij de pot de ketel verwijt.
De overheid denkt oprecht de crisis te bestrijden met ‘duurzaam herstel’. Maar laten nou toch alle economen in crisistijd spontaan beginnen te schuimbekken van het woord duur.
Nee, ik doe niet zo graag aan duurzaamheid. Liever doe ik aan ‘goedkoopzaamheid’. Vorig jaar berichtte EditieNL dat duurzaamheid gestorven was. Dit jaar, op 10 oktober, wil ik stilstaan bij het éénjarig overlijden.
Fotocredits: Our Lady of Incredible Bargains, uitsnede, Photocapy
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Goedkoop is duurkoop. Is goedkoop wel duurzaam? Misschien moet het
goede-koop-zaamheid zijn.
Ik denk dat 'goedkoopzaamheid' zeker een oplossing is.
Steeds weer nadenken over wat je echt belangrijk vindt. En jezelf blijvend laten informeren hoe het beter kan en of dat beschikbaar is op de manier die jijzelf kunt en wilt 'behappen'.
@Jan Peter, begrijp ik vanuit jou wel, maar zo denkt de gewone markteer en verkoper!
@Harold: met markt voor bedoelde ik aandacht voor.
@Jan Peter, Het ("Duurzaam") zou ook geen "markt" moeten zijn, maar moet gewoon, door te doen (WouterdH), gewoon doorgaan met verduurzamen.
De logo-tjes etc zijn zelf een markt .