image

Ergens in juni was de groeiende evidence tegen linolzuur in bijv. Becel en de daarvan afgeleide producten aanleiding om hier de vraag te stellen hoe marketeers met veranderende wetenschappelijke inzichten moeten omgaan.

Dat vraagstuk is waarschijnlijk de reden dat Unilever nog altijd stug doorgaat met z'n positieve claims rond de Becel-lijn, terwijl het met Blue band Idee inmiddels een heel andere weg is ingeslagen.

Afgelopen week kwam foodnavigator.com met een artikel waaruit blijkt dat het er voor de consument niet makkelijker op wordt: marketeers wordt aangeraden de gezondheidsclaims volledig suggestief te maken.

De aansporing is eenvoudig samen te vatten: suggereer dat een product gezondheidstechnisch doet of bevat wat in de mode is, maar maak de claim zelf niet. Da's dus mooi want er zijn heel wat wetenschappelijke woorden die het publiek omarmt heeft: antioxidanten (preventief tegen kanker), resveratrol (om ouder worden te remmen) en bijv. onverzadigde vetzuren/omega-3 ('voor ?!?!?, maar het is wel goed').

Als omega-3 dus in de mode is omdat het zo goed zou zijn voor je hersenen (een onbewezen claim), zeg je dat je chips verrijkt zijn met omega-3. Als antioxidanten in de mode zijn, roep je dat frambozen veel meer antioxidanten bevatten dan druiven. En ga zomaar door. Je kunt er ieder product mee pimpen en van meerwaarde - lees: een hogere prijs - voorzien. Het is een fantastisch mooi juridisch en marketingadvies! Zo blijf je inderdaad altijd buiten schot als aanbieder en gaat het meteen nergens meer over. De consument koopt zijn eigen waarheid.

De discussie over Becel gaat tenminste ergens over! Met Blue Band Idee durft Unilever tenminste een inhoudelijk claim te maken. Bravo dus, want straks ontstaan deze discussie wel (steeds meer zelfs, want er komt steeds meer tech food en dus steeds meer claims), maar gaan ze al op voorhand nergens meer over.

Ik zou maar een vraag willen stellen: als we inmiddels zover zijn, heeft het dan überhaupt nog zin om de 'informatie' op voedingsproducten te lezen?

Ik geef het meteen toe: het is een zinloze vraag, want wij - Nederlanders - zijn zo goedgelovig als een stel makke schapen ;-)

Euuuh .... 'achterlijk'?
Dit artikel afdrukken