imageIn Engeland is een openlijke ruzie ontstaan naar aanleiding van het besluit van de Ofcom - de Britse reclame-auroriteit - om reclame-boodschappen gericht op kinderen geheel te verbieden.

De Britse Bond van Adverteerders is erop tegen.

Zo'n reactie laat zich natuurlijk raden. Maar de vraag die de Bond stelt, is terecht: kun je een totaal verbod op reclame voor producten met een hoog gehalte aan vet, zout en suiker verdedigen zolang we als maatschappij als geheel geen betere food lifestyle ontwikkelen, cq. daar moeite voor doen?

Dat is het argument dat de Bond van Adverteerders tegen de Ofcom inbrengt. Ik ben bang dat er geen speld tussen te krijgen is: het is te makkelijk om de hele schuld af te schuiven.

We hebben het er hier een tijdje geleden over gehad: moet je het publiek in bescherming nemen omdat het 'achterlijk' is of is het wel degelijk zelf in staat om verantwoordelijkheid te nemen voor zijn eigen eetgedrag Het ziet ernaar uit dat die vraag in Engeland inmiddels een openbaar politiek issue is geworden.

Zelfregulering van de industrie is daarmee aan de kant geschoven. Het is het eerste voorbeeld van een overheid die alle verantwoordelijkheid op zich neemt.
Dit artikel afdrukken