Dit is Hottie Sambal's Sita Danser in haar stand op de berekoude Streekweken afgelopen weekend in Utrecht. Sita won de juryprijs in #smaakNL met haar wonderbaarlijk lekkere sambals. Bij mij thuis hebben ze inmiddels een plek gevonden. Zo blijkt bijvoorbeeld de massala-tomaat geweldig lekker op de Utrechtse Vocking-worst of als klein likje bij je groene kool. De aardappel-sambal geeft precies wat je aan 'lift' wilt meegeven aan je smashed patatoes.

groeien naar 60.000 potjes
Sita vertelde dat het winnen van de prijs haar veel nieuwe belangstelling voor haar sambals - die eigenlijk smaakmakende chutneys zijn, maar daar begrijpen Nederlanders te weinig van - heeft opgeleverd. Toen we haar de prijs uitreiken zei ik vanaf het podium dat Sita van haar beroep als sambalmaker kon leven, terwijl ze haar bedrijf helemaal zelf had weten op te zetten, zonder zware banklasten. Wat ze verdient gebruik ze om haar groei te kunnen financieren. Langzaam misschien, maar beheerst. We hadden het er zaterdag jl. verder over. Ze hoopt dat ze in 2010 naar een productie van 60.000 potjes kan groeien. Daar zit ze nu nog niet op, maar de aandacht die ze heeft zou haar zover kunnen brengen. Het inkomen dat ze dan verdient, begint ergens op te lijken want het mag wel wat meer ontdekte ik. Ik ben discreet over de cijfers, maar weet dat ze bij dat aantal een inkomen kan verdienen waar een Nederlandse boer voor zou tekenen. Met dit verschil, dat ze geen tonnen of een miljoen krediet heeft zoals die boer. Als ze door kan groeien naar 90.000 potjes, wat haar product en zij erbij meer dan waard zijn, dan wordt de boer jaloers. Ik leg u uit waarom.

wereldinkomen
Met 60.000 potjes verdient Sita, die mij een sambal bereidt waar ik van geniet, iets wat zij al een wereldinkomen noemt. Misschien vindt de hoogopgeleide koper van haar producten dat niet, maar boeren zouden het best alle jaren willen hebben kan ik u verzekeren. En ze kan best naar 90.000 en meer mensen gelukkig maken met een bijzonder product. Dan zal nog steeds geen 2 procent van Nederland zo'n geweldig smaakmakertje in zijn keuken hebben, maar zal het haar goed gaan. Ik maak nu een gedachtensprongetje. U snapt zo direct waarom.
De inhoud van zo'n potje van Sita is zo groot en zwaar als een kippenei. Een eierboer heeft 70.000 kippen nodig om nog net te kunnen overleven met zijn gezin en bedrijf en zit met tonnen en soms meer aan leningen. Een kip legt iedere dag 1 ei. We doen het grof en zetten de productie op 300 per kip: 300 x 70.000 = 21.000.000 stuks eieren. Da's 233 x zoveel als Sita bij een vergelijkbaar inkomen. Dat is om even stil van te worden.

666 maal minder zorgen
Eierkippenboer Gerard Brandsen vertelde me laatst dat zijn vader in Barneveld eind jaren '50 van driehonderd kippen riant kon leven. U weet het nu, die leverden hem 300 x 300 eieren op. Zo'n 90.000 dus. Dat is dus toevallig ook 233 keer minder dan nu. Het kan dus ook de andere kant op, want Sita - die zelf haar pepers teelt in een gepachte hoek van een kas - kan wel, wat een moderne eierboer niet meer denkt te kunnen. Die boer denkt inmiddels aan opschalen naar minstens 200.000 dieren en dus wel 666 maal zoveel eenheden product om nog steeds iets vergelijkbaars te verdienen als zou kunnen in een goudeerlijk klein boeren- en verwerkingsbedrijf met een echt gezicht en veel minder grote zorgen.

Help Sita groeien naar die 90.000 potjes volgend jaar. Haar spul is bijzonder goed bij vlees, dus als het legertje van Keurslagers zich even inspant is het alvast zomaar gepiept. En als dat lukt, dan krijgen we vast kippenboeren die ook gaan nadenken hoe ze met veel minder sores iets met hun eieren kunnen doen en nog maar 300 in plaats van 200.000 kippen hoeven te houden. Van die grote komen er vanzelf genoeg. Maar we willen een bijzonder ei-product. Kan dat niet? De culi's hier kunnen best even meedenken. Want zo begon het met Sita ook. Ze stond een paar jaar geleden met haar huisgemaakte sambals op Kunsthal kookt. Die werden zo lekker gevonden dat het zover is het gekomen en er een bedrijf ontstond.

Kom op, help een eierboer de ratrace uit en zorg ervoor dat luie genieters er een bijzonder product bijkrijgen en er even voor omlopen naar de Keurslager. Die moet tenslotte ook een reden hebben om zijn winkel aantrekkelijker te maken dan een super waar je ook vlees kunt kopen. Ja, maar geen Hottie Sambal en meer bijzonder spul.

Dus culi's, help even mee. Waarom zou een ei niet kunnen wat sambal wel kan?
Denk mee: hoe kun je ei verwerken zoals Sita doet met pepers?
Dit artikel afdrukken