Zondag was ik op de smaakparade, op landgoed Rhederoord van Eric van de Veluwen in de Steeg. Een parelketting van witte partytentjes vol smakelijks, met elkaar verbonden door rokende vuurkorven. De kinderen doken meteen een Mongoolse Yurt in, voor een kookworkshop bij “de smaak te pakken”. Pa en ma schuifelden langs de koffietentjes, wijn, whisky, de chocoladefontein, brood van het Vlaamsch broodhuis, een brede selectie van groentekiemen en vele vele soorten ham. Even happen, even proeven hier, even opwarmen daar en hup. Op naar de volgende smaakbeleving.
Het theater van de smaak (hoezo theater?), en de verkiezing van de hobbykok van het jaar hebben we maar even links laten liggen.

image

Het was best een smakelijke zondagmiddagwandeling. Toch had ik er wat anders van verwacht. De borden naar grote parkeerterreinen suggereerden huishoudbeurstaferelen. Dat viel mee. De enige drukte was bij de ingang van elk van die kleine tentjes. Als je met zijn vieren voor bij een kraampje stond, was al het lekkers al uit het zicht verdwenen. Ruime gelegenheid dus om te kijken wie op zo'n zondagmiddag afreizen naar “het culinair evenement van 2007”.

De vele waxcoats, geruite sokken, grijsspoelinkjes en bontkraagjes lieten er geen twijfel over bestaan. Er is nog een wereld aan bevolkingsgroepen te winnen voor goede smaak.
Op weg naar huis pieker ik: hoe maak je goede smaak eindelijk 'ns gewoon?
Dit artikel afdrukken