Door de toenemende vraag naar duurzame vis willen steeds meer vissers het keurmerk van de Marine Stewardship Council (MSC) of een ander label aan hun vis kunnen hangen. Slechts 7% van de zeevissers in ontwikkelingslanden levert momenteel duurzame vis onder het MSC-label. Omdat er te weinig gecertificeerde duurzame vis beschikbaar is, zijn zogenaamde Fisheries Improvement Projects (FIP’s) bedacht.

FIP’s falen
Het uitgangspunt bij FIP’s is dat de visserij in stappen geholpen wordt om op termijn aan de MSC-normen te voldoen. Als dank voor hun medewerking wordt de vis alvast als duurzaam aangemerkt vóór het aan de normen voldoet. Daarmee is de buit voor de vissers binnen, als er onvoldoende toezicht en handhaving zijn.

Nog steeds moet je dus nog maar afwachten of duurzame vis, ook echt duurzaam is
Daar blijkt het dan ook aan te schorten. De FIP’s zijn geen succes. Tot nu toe konden de deelnemende vissers wegkomen met het indienen van verbeterplannen voor een duurzamere vangst. Om die reden leidt slechts een kwart van de FIP’s aantoonbaar tot een duurzaam beheer van visbestanden. Van de invoering van duurzaamheidsmaatregelen komt dus weinig terecht, terwijl de vis wel als duurzaam in de markt terechtkomt. Simon Bush, onderzoeker aan de WUR en mede-auteur, zegt op de Volkskrant: “De projecten zouden goed kunnen werken, maar de vissector moet ze dan wel goed uitvoeren. Op dit moment zien we veel projecten waar dit ontbreekt.”

Volgens Jim Barnes, directeur van de Antartic and Southern Ocean Coalition, zetten consumenten winkelketens onder druk. Op onEarth zegt hij dat de publieke vraag naar duurzame vis onhoudbaar is. David Newman, visserijbeleidsexpert bij Natural Resources Defense Council, vindt dat ook de winkelketens moeten bijdragen aan het systeem. Hij zegt: “Als winkels vis en zeevruchten aanbieden als duurzaam en daar geld aan verdienen, zijn ze verplicht om ervoor te zorgen dat de status van de visserij echt gezond is en geen onherstelbare ecologische schade aanricht.”

Momenteel wordt het FIP-systeem opnieuw ingericht. Deelnemers moeten binnen vijf jaar een duurzaamheidscertificaat behalen; daar is goede handhaving bij nodig. Of dat gaat werken, zal de praktijk moeten leren. Nog steeds moet je dus nog maar afwachten of duurzame vis, ook echt duurzaam is (of beter: wordt).

Fotocredits: World Fishing & Aquaculture
Dit artikel afdrukken