1 min
Door een aangename samenloop van omstandigheden at ik gisteravond bij een kok die, nog meer plezierig toeval, oog- en mondgetuige bleek te zijn geweest van de kippenproeverij die aantoonde dat je diergeluk niet kunt proeven. De hernieuwde discussie daarover hier, resulteerde in de moeilijke eer om die anno 2009 over te doen. Foodlog.nl is druk doende met het opstellen van een methodologisch verantwoorde testproeverij waarbij publiek kan toekijken en er desgewenst aan kan deelnemen.
Het kon natuurlijk niet uitblijven, toen het onderwerp per ongeluk op tafel kwam. We spraken even over dat onderwerp dat kennelijk nog altijd nadreunt. 'Natuurlijk kun je diervriendelijkheid wel proeven', zei de bepaald niet onervaren en al helemaal niet onverdienstelijke kok. 'Maar die proeverij dan?', vroeg ik.
'Tsja', zei hij, 'die liet zien dat industriële vleesproductie heel goed kan zijn en niet optimale bereidingen en proefomstandigheden al het goede kapot kunnen maken.' Dat is er eentje om goed in onze oren te knopen.
Vervolgens kwam er een ander zinnetje. 'Diervriendelijkheid is een dier de gelegenheid te geven zo te leven en z'n eten te kiezen als het dat zelf ook zou doen als we het niet van alle kanten zouden dwingen om maar 1 ding te kunnen.'
Daar kan menige biologische houderijvorm een puntje aan zuigen.
De kok - het gaat om Jon Sistermans van restaurant Wilhelminapark (we aten en dronken er buitengewoon lekker, met een verwende Franse gast die nogal onder de indruk was) - had overigens een geweldige champagne, geselecteerd op de smaak en vanwege het druivenwelzijn. Biologisch-dynamisch met 'die typische gistige broodsmaak met een mineraaltje', die ik echt alleen maar ken van biologisch-dynamische druiven. Biologische komen zelfs nooit in de buurt.
Dit was wijn van gelukkige druiven, die leven met heel gelukkige beestjes diep in de bodem en boven in de wijngaard. Ik proef het meteen, maar ben dan ook getraind om het te proeven. Wat te doen met al die hordes mensen die dat niet zijn en alleen maar gezellig uit gaan eten?
Net als liefde, bestaat kwaliteit slechts in de ogen van wie lief heeft. Het gaat er dus om wat meer mensen liefde bij te brengen. Dan kun je het wél proeven. Echt waar.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Op de Terra Madre stond in ieder geval wel een meneer uit Groningen geitenvlees te roosteren, zie het verhaal in het AD van vandaag.
Geit verkopen. Probeer eens een proeverij te organiseren in de geitenboerderij in het Amsterdamse Bos. Die verkopen alles van geit, zelfs geitenijs, behalve vlees. Goede kans op 8-uurjournaal.
Als het om de oude media gaat: probeer het met een ouderwets persbericht met je verhaal erin, met een geitenhoeder als afzender. Zorg wel voor een actualiteit of een heftig cijfer, liefst een actueel heftig cijfer. Anders publiceren ze niet, want krant gaat over actualiteit. Maar a.u.b. geen eigen geregeld onderzoekje gebruiken als actualiteit.
De Franse methode: ga met (knappe) geitenhoedsters en kuddes richting Binnenhof. Niet origineel, maar komkommertijd komt eraan. Op de dag van de Parlements-BBQ, b.v.
Je kunt ook een red-dieren-door-ze-te-etenbeweging oprichten. Kun je jarenlang free publicity mee genereren. Zorg wel voor ee bn-geit als ambassadeur. Zo lang het voor de goede zaak is, is het eerlijk, toch?
Wakker Dier hier wat minder dissen, zodat ze meer geneigd zijn je standpunten over te nemen. Zij zorgen dan voor kleuters vermomd als geit op het Plein.
Sate-kambing-eetwedstrijd met teller hoeveel geitjes nu niet op transport hoeven. Kunnen gewonden bij vallen, dus nieuws.
OK, ik heb 'm nog niet. Wie verzint een echt winnende publiciteitsstunt?
Natuurlijk, je moet lawaai maken. Dat doe ik ook in m'n stand, met heerlijke geuren, stoom, rookt en drommen mensen ervoor die ik betaal om ervoor te gaan staan.
Branson kreeg nog eens wat voor mekaar: zijn Virgin Cola in het 8-uur journaal. Stel je eens voor: geitenvlees is zo ongeveer het lekkerste wat het er aan vlees te krijgen is, je kunt de beestjes helpen het te eten en dat laat je vertellen door een slimme actie in het 8-uur journaal of de moderne, diverse verschijningsvormen daarvan.
Ken je de Wembley-case? Een boek dat de auter verkocht kreeg door slimme webmarketing. Waar zijn de eetmarketeers die zo hun product verkopen. Nee, begin niet over Bob de Bouwer en Shrek want die verkopen er weer onzin bij. Maar je kunt dus gewoon een product verkopen zonder er over te hoeven liegen. Het ontbreekt gewoon aan creativiteit, cq. voldoende goeie producten.
Waarom dus, moet het met leugens omdat de gewone taal inmiddels gegijzeld is. Verzin eens wat nieuws ipv leugens.
Overigens: mogelijkheden te over voor co-makership tussen klant en fabrikant. Dat dringt meteen de macht van de retailer terug. Denk er maar eens over na. Mij gaat het duizelen vd eerlijke marketingmogelijkheden.
@Dick, je mag ook een origineel verhaal vertellen. Maar het is een fabel dat een goed product zichzelf verkoopt. Als je niks zegt, loopt iedereen jouw kraampje voorbij op weg naar de warme-beenhamstand. Of naar de volkse ballen inderdaad.
Ik denk dat over honderd jaar nog steeds bitter weinig mannen in de straat zijn die over de mineraaltjes in hun champagne mijmeren. Misschien over de AOC-brie in hun lunchtrommeltje, maar dan moet je echt aan de slag.
Het blijft lachen met die drie. :-D