“De boer blijft de klos door de concurrentie tussen de retailers en al die andere schakels in de keten.” Dat zegt oud-Amro en Rabobankier én mede-oprichter en eerste directeur van Triodosbank Bart Jan Krouwel in gesprek met Dick Veerman.
Bart Jan Krouwel is medeoprichter en destijds eerste directeur van de Triodos Bank. In 1996 werd hij op verzoek van Herman Wijffels benoemd als Directeur Duurzaamheid & Maatschappelijke Innovatie van Rabobank Nederland. In 2002 is hij uitgeroepen tot Milieuprofessional van het Jaar. Voor Krouwel is er maar één vorm van landbouw: de biologische. Dick Veerman spreekt met hem over de knelpunten die hij ziet in de strijd op weg naar een duurzamere wereld.
De keten van boer tot kassa moet beter geïntegreerd worden om vraaggericht te kunnen produceren, volgens Krouwel.
Krouwel voorziet dat een aantal partijen daarbij dwars kunnen liggen. Bijvoorbeeld de Autoriteit Consument & Markt (ACM) die als mededingingsautoriteit prijsafspraken verbied, terwijl Krouwel juist daarin de oplossing ziet. Het is volgens hem een probleem dat enerzijds de overheid verduurzaming in de agrarische sector omarmt, terwijl aan de andere kant daarbij beperkende maatregelen oplegt.
De oplossing is volgens Krouwel: biedt minder keuze in de schappen en maak goede onderlinge prijsafspraken. “De boer blijft door de concurrentie tussen de retailers en al die andere schakels in de keten nog steeds de klos!" als dat niet gebeurt, zegt Krouwel.
Dit artikel afdrukken
De oplossing is volgens Krouwel: biedt minder keuze in de schappen en maak goede onderlinge prijsafsprakenTijdens de varkenspestcrisis bedacht men een oplossing voor de gezondheidsrisico’s van de intensive veehouderij. Krouwel was als bankier betrokken bij de ontwikkeling van een convenant met 22 verschillende partijen om de boeren over te kunnen laten schakelen naar biologische veehouderij. Er ontstond echter een overaanbod van biologisch vlees omdat de consument de hogere prijs niet wilde betalen, zodat veel boeren uit frustratie weer terugschakelden naar hun oude productiemethode of zelfs helemaal zijn gestopt. Albert Hein was indertijd de enige die een afnamegarantie afsprak, met onverkochte voorraden bleef zitten en daarvoor manhaftig het verlies droeg.
De keten van boer tot kassa moet beter geïntegreerd worden om vraaggericht te kunnen produceren, volgens Krouwel.
Krouwel voorziet dat een aantal partijen daarbij dwars kunnen liggen. Bijvoorbeeld de Autoriteit Consument & Markt (ACM) die als mededingingsautoriteit prijsafspraken verbied, terwijl Krouwel juist daarin de oplossing ziet. Het is volgens hem een probleem dat enerzijds de overheid verduurzaming in de agrarische sector omarmt, terwijl aan de andere kant daarbij beperkende maatregelen oplegt.
De oplossing is volgens Krouwel: biedt minder keuze in de schappen en maak goede onderlinge prijsafspraken. “De boer blijft door de concurrentie tussen de retailers en al die andere schakels in de keten nog steeds de klos!" als dat niet gebeurt, zegt Krouwel.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Eigenlijk zegt Krouwel dus:
1. denk vooruitgang vanuit het aanbod, in plaats vanuit de vraag.
2. ga boven al die schakels van de keten hangen en creëer een gezamenlijke wil
Is dat een maffe gedachte? Of zoals hij het zelf zegt: waarom is dat nou zo moeilijk?
Op die vraag krijgt hij nl. nooit antwoord, zegt hij.
Daar sluiten we het gesprek op af om het er hier - en liefst ook elders - over te kunnen hebben.
De moeilijkheid is om die vraag te creëren. Toen er nog geen smartphone bestond was er ook geen vraag naar. Nadat ze op de markt kwamen duurde het nog een hele tijd eer ze de traditionele telefoon wisten te verdringen. Bij de melk is het gelukt om voor een deel uit de unanimiteit te komen. Sommige mensen kopen huismerk vla, anderen kopen bewust het Mona toetje. Kaas, vlees, groente zijn allemaal nog veel anoniemer en dus uitwisselbaarder. En de diverse eko/bio/beterleven etiketten zijn niet echt een merk, ze zorgen eerder voor verwarring in de strijd wie het meest duurzaam is. Iets voor de producent en marketeer om na te denken; hoe voegen we iets extra aan ons product en hoe brengen we dat bij consument in beeld als zijnde onderscheidend
Afspraken maken in de keten, lukt alleen maar als je de macht hebt. Iets kan afdwingen. En dan zijn ze vaak eenzijdig. Dus deze vind ik wel wat te makkelijk van Krouwel. Daar gaat het voorbeeld van het biologische varkensvlees ook mank: even een veel hogere prijs afdwingen bij de consument. Ja duh.
De oplossing die ik hoor: onderlinge afspraken, keuze naar beneden, prijzen omhoog, NMA weg.
Wat ik graag van de boer (LTO etc) zou willen weten:
Als je de laatste 60 jaar zou mogen overdoen, wat zou je dan anders doen?
Geen MEA CULPA ... Of toch een beetje in het interview?
Als Rabobank de landbouw gewoon conservatief gefinancierd had, dan was er waarschijnlijk niets aan de hand geweest. Marktaandeel was belangrijk! Ik geloof best dat deze man goede intenties heeft, en dat de grote baas die ook had. Maar omdat ING en ABN AMRO ook marktaandeel wilden, moest alles maar gefinancieerd worden. Vergeet niet dat Rabo meer dan 70% marktaandeel heeft in de landbouw.
Willekeur. Belangen. Onwetendheid.
Er wordt zoveel geld verdiend in de landbouw wereldwijd. Als de banken maar conservatief financieren en/of risico kapitaal (equity) maar makkelijk kan toestromen en verliezen en winsten snel genomen kunnen worden. Kijk naar de VS, Australia, China, ...
Dick Veerman ik twijfel ernstig of ik het interview ga beluisteren, na het lezen van "Voor Krouwel is er maar één vorm van landbouw: de biologische", dacht ik, hoe moet ik zo'n man serieus nemen, iemand met visie gaat nooit voor zo'n eenzijdige keuze denk ik dan.