Van al het plastic-afval dat in zee terechtkomt, belandt 94% op de zeebodem. Dat betekent dat we stukken minder belang kunnen hechten aan de bejubelde oplossing van de jonge Nederlandse uitvinder Boyan Slat die samen met Boskalis een installatie ontwikkelde om drijvend plastic uit de oceanen te verzamelen.
Dat berekent de Britse onderzoeksorganisatie Eunomia in het rapport Plastics in the Marine Environment. Volgens Eunomia komt er jaarlijks zo'n 12,2 miljoen ton plastic in zee terecht, waarvan 0,95 miljoen ton microplastics.
Zeebodem
Tot nu toe werd aangenomen dat het meeste plastic in de oceanen bleef drijven en zich in grotere en kleinere 'gyres' verzamelde, zoals in de North Pacific Gyre. Dat blijkt niet te kloppen: 94% van het plastic zakt naar de zeebodem. Daar ligt gemiddeld zo'n 70 kilo plastic per vierkante kilometer. Aan of bij het wateroppervlak drijft volgens Eunomia maar 1% van het plastic afval, dat komt overeen met ongeveer 1 kilo per vierkante kilometer. In de gyres is de concentratie hoger, zo'n 18 kilo per vierkante kilometer.
De gyres krijgen echter wel de meeste aandacht, zoals blijkt uit de berichtgeving deze week over The Ocean Cleanup van de Delftse student Boyan Slat. Hij liet juist deze week een schaalmodel van zijn drijvende plastic soup-opruimer te water in de Noordzee. Het is de bedoeling dat zijn door Boskalis en de Nederlandse overheid gesteunde proefproject een jaar blijft drijven. Niet om plastic te vangen, maar om te testen of het weer- en golfbestendig is.
Stranden
Eunomia rapporteert verder dat meer dan 80% van het plastic in de oceanen afkomstig is van het land, vooral grotere stukken zoals plastic flessen en ander verpakkingsmateriaal. De overige 20% wordt op zee gedumpt en bestaat vooral uit verloren of afgedankt vismateriaal. Opvallend veel meer plastic dan verwacht troffen de Eunomia-onderzoekers aan op de stranden. Per vierkante kilometer strand ligt gemiddeld 2000 kilo plastic, zowel achtergelaten als aangespoeld. Dat betekent dat opruimwerkzaamheden aan het strand meer invloed hebben op het schoonhouden van de oceanen dan tot nu toe gedacht.
Helaas is dat voor microplastics niet haalbaar. Van de 950.000 ton microplastic die jaarlijks de zee in spoelt, is 28% afkomstig van bandenslijpsel, 29% van verfdeeltjes, 19% van kledingmicrovezels en 4% van de op dat gebied in een kwaad daglicht staande cosmetica.
Dit artikel afdrukken
Zeebodem
Tot nu toe werd aangenomen dat het meeste plastic in de oceanen bleef drijven en zich in grotere en kleinere 'gyres' verzamelde, zoals in de North Pacific Gyre. Dat blijkt niet te kloppen: 94% van het plastic zakt naar de zeebodem. Daar ligt gemiddeld zo'n 70 kilo plastic per vierkante kilometer. Aan of bij het wateroppervlak drijft volgens Eunomia maar 1% van het plastic afval, dat komt overeen met ongeveer 1 kilo per vierkante kilometer. In de gyres is de concentratie hoger, zo'n 18 kilo per vierkante kilometer.
De gyres krijgen echter wel de meeste aandacht, zoals blijkt uit de berichtgeving deze week over The Ocean Cleanup van de Delftse student Boyan Slat. Hij liet juist deze week een schaalmodel van zijn drijvende plastic soup-opruimer te water in de Noordzee. Het is de bedoeling dat zijn door Boskalis en de Nederlandse overheid gesteunde proefproject een jaar blijft drijven. Niet om plastic te vangen, maar om te testen of het weer- en golfbestendig is.
Stranden
Eunomia rapporteert verder dat meer dan 80% van het plastic in de oceanen afkomstig is van het land, vooral grotere stukken zoals plastic flessen en ander verpakkingsmateriaal. De overige 20% wordt op zee gedumpt en bestaat vooral uit verloren of afgedankt vismateriaal. Opvallend veel meer plastic dan verwacht troffen de Eunomia-onderzoekers aan op de stranden. Per vierkante kilometer strand ligt gemiddeld 2000 kilo plastic, zowel achtergelaten als aangespoeld. Dat betekent dat opruimwerkzaamheden aan het strand meer invloed hebben op het schoonhouden van de oceanen dan tot nu toe gedacht.
Helaas is dat voor microplastics niet haalbaar. Van de 950.000 ton microplastic die jaarlijks de zee in spoelt, is 28% afkomstig van bandenslijpsel, 29% van verfdeeltjes, 19% van kledingmicrovezels en 4% van de op dat gebied in een kwaad daglicht staande cosmetica.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Moraal van het verhaal? Waar maken we ons druk over!
Jarno, je kunt het ook zo zeggen: het is veel erger dan gevloekt en de oplossing van Slat is een mooie (subsidie?)droom, maar een doekje voor het bloeden (ook al is 6% nog steeds niet niks).
Waarom kies jij voor jouw manier van het zeggen?
The Ocean Cleanup is gefinancierd door crowdfunding.
Enno, ik neem het graag van je aan. Als dat zo is, wat is de rol van de Nederlandse overheid en Boskalis dan precies?
Bericht over de financiering door crowdfunding. Het artikel en jouw reply noemen alleen Boskalis en de overheid. The Ocean Cleanup heeft kunnen starten door risico geld van het publiek.