1 min
Weinigen weten het, maar mensen die in afval handelen worden vaak rijk. Van afval wil je af. Je verkoopt het voor niks. Als je het koopt, ben je vast een handigerd want je weet dat je kopers hebt die het juist graag willen hebben. Daarom weet je geld te maken van zooi.
Deze ham-kaas rollade (grappige naam, want het is kaas-ham: 56% kaas en maar 41% ham) is zoiets. Louter afval. Reststukjes vlees en mislukte kaas. Toch kost het € 18,90. 'Maar' € 1,89 per ons. Als je bedenkt dat er waarschijnlijk voor minder dan twee duppies aan waarde in zit, is de prijs astronomisch.
Buy low, sell high. 'Niet zo dure' vleeswaar is peperduur. Je kunt er schatrijk van worden. Als vleeswarenmaker dan, niet als varkensboer of kaasmaker. Pardon, ik bedoel natuurlijk als afvalvleesverwerker. Prima om niks weg te gooien, maar wel een beetje schunnig om er dan zoveel voor te vragen.
De smaak, vraag je? Ach, dat is naast het punt. Heus niet vreselijk (hoewel een beetje te gerookt), maar dat gaat het niet om.
'T gaat om de centen en wie ze vangt.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ja Rinie,of bij zoals bij de asperges,die wij vanavond gaan eten.Zou er toch niet aan het moeten denken,het bovenstaande erbij te serveren.Op de foto,lijkt het me al onaantrekkelijk.Ik begrijp het ook nooit helemaal.Maar,misschien ben ik wel ouderwets.Ik kruid liever alles zelf.Doe ham,kaas etc.er zelf wel bij.
Dat van die zoetstoffen intrigeert mij. En ook de specerijen en aniti oxidanten en het ook nog vers noemen. Als je een tosti of witlof met ''verse'' ham en kaas maakt heb je toch de suikerpot, kruidenkast of scheikundedoos niet nodig om iets lekkers te eten??
Wat let je? Dat lijkt me juist heel interessant. Onno Kleyn houdt dit najaar een sessie over de ethiek van de culijournalist die in zijn vrije werk soms - te vaak, dat is kennelijk voor Onno de vraag - geremd wordt door zijn commerciele werk. Doe je iets voor Unilever, dan word het lastig kritiek te hebben op linolzuurtoevoegingen.
Laten we die aan Onno laten en het hier hebben over de ethiek van de eetreclameschrijver. Ik zou het zeer toejuichen.
Het is een groot probleem dat vers en smaakvol niet vaak als doorslaggevende redenen worden gezien om iets te kopen. Als tekstschrijver ben je dan gebonden aan niets- of weinigzegende kreten als "de lekkerste en dat proef je" of je houdt het bij lifestyleassociaties, irrelevante weetjes of argumenten als de prijs of de verpakking.
Er liggen wel kansen om er verandering in te brengen. Is dit niet een onderwerp voor een aparte posting?
Heeuuuuuul veel, nog meer dan aan deze kaasvleeswaar. Het is precies hetzelfde verhaal.
"Zo belangrijk wordt vers niet gevonden." Omdat je er een opmerking over maakte en in de copy- en reclamehoek actief bent: wat vind jij daar tegenwoordig van?