"We zijn op het ogenblik in een zeer ernstige crisissituatie. Hoe zullen onze kinderen en onze kleinkinderen erover denken zoals wij op het ogenblik roofbouw plegen op allerlei terreinen in de natuur. […] Het is helemaal niet zo moeilijk. We weten wel wat me moeten doen. […] Het is alleen nu een vraagstuk: vinden we de mensen bereid om het te doen? En daar ben ik toch nog wel pessimistisch. Ik ben bang dat er heel harde lessen zullen komen, dat we ergens vast lopen. En dat het dan wel zou moeten, als het dan al niet te laat is."
Die woorden schreef de Nederlandse minister, de latere EU Commissaris en PvdA-prominent Sicco Mansholt in 1975.
Radicale koerswijziging
Op 14 februari 1972 had hij reeds een brief geschreven aan de voorzitter van de Europese Unie. Daarin bepleitte hij een radicale ecologische koerswijziging. Die vond hij nodig om de explosief groeiende wereldbevolking duurzaam en rechtvaardig van eten en een redelijke mate van welvaart te kunnen blijven voorzien. Dit inzicht stond haaks op de plannen voor rationalisering en schaalvergroting van de Europese landbouw. Daarvoor was nog maar zeven jaar eerder de basis gelegd, door Mansholt zelf. Die basis bepaalt deels nog steeds het Europese landbouwbeleid, met dit verschil dat het moderne beleid de boer markt- in plaats van productiegedreven wil laten produceren.
Mansholts brief is altijd onbeantwoord gebleven. Nu, ruim veertig jaar later, zijn de grenzen waar Mansholt voor waarschuwde tastbaarder geworden. Velen denken en bereiken het publiek met de boodschap dat we voor grote maatschappelijke, ecologische en economische crisissen staan. Voor Het Nieuwe Instituut en Slow Food is dat reden om de brief opnieuw te verzenden. Zoals zijzelf zeggen "naar voedselvernieuwers van over de hele wereld om samen met hen tot een nieuwe agenda te komen voor een daadwerkelijke verduurzaming van ons voedselsysteem."
Opnieuw naar voorzitter EC
Op de Expo 2015 in Milaan komen ze samen. Op basis van wat ze daar bedenken schrijven ze een nieuwe brief. Die wordt verstuurd aan zowel de voorzitter van de Europese Commissie als aan de Nederlandse staatssecretaris van EZ en Landbouw met het oog op het aanstaande Nederlandse voorzitterschap van de Europese Unie.
Fotocredits: Sicco Mansholt, Erich Koch, Wikimedia
Dit artikel afdrukken
Radicale koerswijziging
Op 14 februari 1972 had hij reeds een brief geschreven aan de voorzitter van de Europese Unie. Daarin bepleitte hij een radicale ecologische koerswijziging. Die vond hij nodig om de explosief groeiende wereldbevolking duurzaam en rechtvaardig van eten en een redelijke mate van welvaart te kunnen blijven voorzien. Dit inzicht stond haaks op de plannen voor rationalisering en schaalvergroting van de Europese landbouw. Daarvoor was nog maar zeven jaar eerder de basis gelegd, door Mansholt zelf. Die basis bepaalt deels nog steeds het Europese landbouwbeleid, met dit verschil dat het moderne beleid de boer markt- in plaats van productiegedreven wil laten produceren.
Ruim veertig jaar later, zijn de grenzen waar Mansholt voor waarschuwde tastbaarder gewordenOnbeantwoord
Mansholts brief is altijd onbeantwoord gebleven. Nu, ruim veertig jaar later, zijn de grenzen waar Mansholt voor waarschuwde tastbaarder geworden. Velen denken en bereiken het publiek met de boodschap dat we voor grote maatschappelijke, ecologische en economische crisissen staan. Voor Het Nieuwe Instituut en Slow Food is dat reden om de brief opnieuw te verzenden. Zoals zijzelf zeggen "naar voedselvernieuwers van over de hele wereld om samen met hen tot een nieuwe agenda te komen voor een daadwerkelijke verduurzaming van ons voedselsysteem."
Opnieuw naar voorzitter EC
Op de Expo 2015 in Milaan komen ze samen. Op basis van wat ze daar bedenken schrijven ze een nieuwe brief. Die wordt verstuurd aan zowel de voorzitter van de Europese Commissie als aan de Nederlandse staatssecretaris van EZ en Landbouw met het oog op het aanstaande Nederlandse voorzitterschap van de Europese Unie.
Fotocredits: Sicco Mansholt, Erich Koch, Wikimedia
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Dick Belderbos bedoel je met -handelsmentaliteit hoog in het vaandel- de gevleugelde woorden van Balkenende "We moeten weer de VOC mentaliteit hebben". Hier ben ik echt tegen ik heb een hekel aan uitzuigen en slaven drijven, maar dat was helaas wel wat de VOC gedaan heeft, alles om handelaren maar te verrijken. Zo te bezien leven we weer in een Gouden Eeuw, schatrijke handelaren en regenten en arme burgers. Dit is zelfs voor een geboren Liberaal te veel van het goede. Laten we wel zijn Liberalisme staat voor een rechtvaardige wereld waarin een ieder zich moet en kunnen en mag ontplooien naar eigen inzicht. Helaas ook deze gedachten zijn door de regenten verkwanseld en verkracht en omgezet in het Vrije Handels Geloof van de VOC.
Jur, pardon!!!! Je was glashelder. Ik las het niet goed. Dan zijn we het eens.
Dan ben ik niet duidelijk geweest... Ik wilde het onderscheid met twee voorbeelden verluchtigen en met 'respectievelijk' uitdrukken dat ik Adam Smith beschouwde als een exponent van de groep die oprecht gelooft in concurrentie en competitie, en Gekko als als iemand die gedreven is door hebzucht. Dus ik plaats ze tegenover elkaar.
Jur, dat lijkt me een goed onderscheid: tussen graaiers en mensen die denken dat competitie heilzaam is. Ik weet daarentegen niet of je de ethicus Adam Smith mag vereenzelvigen met Gecko's Greed is Good. Waarom zet je ze zo dicht bij elkaar?
Ik denk dat Smith ernstige remmen zou hebben gezet op wat Gecko geoorloofd gevonden zou hebben van zijn lijfspreuk.
Bedankt, Dick #9! Ik ken Cécile niet maar draag haar nu al op handen (en jou ook een beetje, hoor).
Het stuk van Nasr was aan mijn aandacht ontsnapt. Het is inderdaad een goede (en prachtig geschreven) aanvulling op de discussie, en op wat Februari zegt. Deze wijst de term ‘amoreel’ af omdat er een normatieve gedachte ten grondslag zou liggen aan het handelen van de bonusklanten: “Hoge bonussen verdedigen omdat de samenleving als geheel beter af is met dure bankiers aan het roer: een typisch utilitaristisch argument.” Kortom, het is niet egoïsme en hebzucht maar een visie op maatschappelijke vooruitgang die erachter zit. Nasr echter beschrijft die hebzucht hier en daar wel, bijvoorbeeld met betrekking tot Jos ‘Schiphol’ Nijhuis. Ook Dick #11 op dit forum ontwaart weinig normatieve gedachten bij de rendements-apologeten, en veel meer een ‘pakken wat je pakken kunt’-mentaliteit.
Dit legt een interessant verschil bloot: er zijn mensen die het ‘rendementsdenken’ oprecht verdedigen omdat ze denken dat het uiteindelijk het beste is voor de maatschappij, en anderen die het alleen maar aanhalen om zo snel mogelijk binnen te lopen. (Ze worden belichaamd door respectievelijk Adam Smith en Gordon Gekko.) Dat onderscheid moet wel gemaakt worden als we dit ‘culturele onbegrip’, om jouw mooie term te gebruiken, bespreekbaar willen maken.