Wij gooien met z’n allen te veel voedsel weg. Het loopt zo de spuigaten uit, dat zelfs de Rijksoverheid zich ermee gaat bemoeien en ons middels een speciale campagne bestraffend toespreekt. We schijnen vooral veel brood, rijst, pasta, groenten, fruit en zuivel weg te kieperen. Maar hoe zit het met gebruikte kip? Daar hoor je nou nooit iemand over, dus dan doe ik het maar.
Heb je kip gegeten? Hele kip dan wel poten? Uit de oven, uit een braadzak, uit de pan? De restanten van de kipmaaltijd nooit weggooien, daar kun je namelijk nog puike bouillon van trekken. Nee dat is niet vies of eng, zelfs glamour-culi Nigella schijnt na etentjes bij vrienden de botten na afloop mee te vragen in een plastic tasje. Dus dan kun jij het ook. En je bent nog goed bezig ook.
Het recept is doodsimpel. Let wel, het gaat om kip met bot en de onvermijdelijke restjes niet erafgepeuzeld vlees. Eventuele citroenen of andere vulling mag verwijderd, maar verder kieper je de hele bups inclusief kruiden en al dan niet gestold vet lukraak in een grote pan. Een à anderhalve liter koud water erbij en aan de kook brengen. Ongezellig grijs schuim dat nu naar boven komt drijven, kun je er met een schuimspaan of gewone lepel afscheppen.
Nu moeten er wat groenten bij, denk aan een winterpeen (of een handje worteltjes), een prei en een grote ui, maar andere treurige, onooglijke groentestumperds kunnen ook. Gewoon even wassen en met schil en al in grove stukken snijden. Dan een complete bos peterselie erbij, met stelen en al, liefst platte, want de gepermanente variant ziet er weliswaar gezellig uit, maar smaakt bijna nergens naar. Als je hebt wat laurierblaadjes, een stukje foelie, een paar takjes lavas, en niet te vergeten een lepel zwarte peperkorrels en een dito lepel zout. Er zijn trouwens ook mensen die zout pas na afloop toevoegen, dat kan ook, en is voor de inkookversie (fond) zelfs aan te bevelen.
Zet de pan op het allerkleinste pitje of – lekker ouderwets – het petroleumstelletje van oma en laat 2 à 3 uur trekken. Er mag af en toe een blub te zien zijn, maar het is niet de bedoeling dat de boel echt borrelend staat te koken. Als het op het fornuis te hard gaat, zet er dan zo’n zwart warmhoudplaatje onder. Verder hoef je niks te doen. Ik zou zeggen: lees eens een boek. Daarna is het een kwestie van de hele boel afgieten door een zeef, als je het helemaal goed wilt doen leg je daar een natgemaakte theedoek in, en klaar is je kippenbouillon. Verbijsterend wat voor geurigs je nog krijgt van een afgekloven kip. Te flauw? Een snufje zout brengt alle aroma’s tot leven.
En nu? Wat verse groente, vermicelli en kipgehaktballetjes erin en je hebt antiverkoudheidskippensoep. Of gebruik het als basis voor willekeurig welke gepureerde groentesoep. Of in de risotto. Of snel af laten koelen en in handzame porties invriezen. Of in laten koken tot fond en dan in een ijsblokjesvorm bewaren en af en toe als smaakversterker zo’n blokje toevoegen aan willekeurig welk gerecht.
Meer van Karin is te vinden op Koken met Karin.
Fotocredits: Karin Luiten
Dit artikel afdrukken
Het recept is doodsimpel. Let wel, het gaat om kip met bot en de onvermijdelijke restjes niet erafgepeuzeld vlees. Eventuele citroenen of andere vulling mag verwijderd, maar verder kieper je de hele bups inclusief kruiden en al dan niet gestold vet lukraak in een grote pan. Een à anderhalve liter koud water erbij en aan de kook brengen. Ongezellig grijs schuim dat nu naar boven komt drijven, kun je er met een schuimspaan of gewone lepel afscheppen.
Nu moeten er wat groenten bij, denk aan een winterpeen (of een handje worteltjes), een prei en een grote ui, maar andere treurige, onooglijke groentestumperds kunnen ook. Gewoon even wassen en met schil en al in grove stukken snijden. Dan een complete bos peterselie erbij, met stelen en al, liefst platte, want de gepermanente variant ziet er weliswaar gezellig uit, maar smaakt bijna nergens naar. Als je hebt wat laurierblaadjes, een stukje foelie, een paar takjes lavas, en niet te vergeten een lepel zwarte peperkorrels en een dito lepel zout. Er zijn trouwens ook mensen die zout pas na afloop toevoegen, dat kan ook, en is voor de inkookversie (fond) zelfs aan te bevelen.
Zet de pan op het allerkleinste pitje of – lekker ouderwets – het petroleumstelletje van oma en laat 2 à 3 uur trekken. Er mag af en toe een blub te zien zijn, maar het is niet de bedoeling dat de boel echt borrelend staat te koken. Als het op het fornuis te hard gaat, zet er dan zo’n zwart warmhoudplaatje onder. Verder hoef je niks te doen. Ik zou zeggen: lees eens een boek. Daarna is het een kwestie van de hele boel afgieten door een zeef, als je het helemaal goed wilt doen leg je daar een natgemaakte theedoek in, en klaar is je kippenbouillon. Verbijsterend wat voor geurigs je nog krijgt van een afgekloven kip. Te flauw? Een snufje zout brengt alle aroma’s tot leven.
En nu? Wat verse groente, vermicelli en kipgehaktballetjes erin en je hebt antiverkoudheidskippensoep. Of gebruik het als basis voor willekeurig welke gepureerde groentesoep. Of in de risotto. Of snel af laten koelen en in handzame porties invriezen. Of in laten koken tot fond en dan in een ijsblokjesvorm bewaren en af en toe als smaakversterker zo’n blokje toevoegen aan willekeurig welk gerecht.
Meer van Karin is te vinden op Koken met Karin.
Fotocredits: Karin Luiten
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
In reactie op Marlies #9: jazeker, ook daar zit heel veel smaak in. Een beetje vettige bouillon is niet erg, en anders kun je het afgekoelde gestolde vet er altijd weer afscheppen.
Gooi je ook de velletjes van de kip erbij?
Ik doe dit al sinds mijn tijd in de tropen. De bouillon moet enkel 'rimpelen'. Ik doe er niet teveel groenten bij om de 'kippigheid' te respecteren,. Probeer eens enkel een stukje gember en wat ajuin. Zwarte peper zeker.
Het is mij ooit gebeurd dat ik midden in de nacht wakker werd van de kippengeur. Ik was die avond begonnen met van de botjes bouillon te trekken, maar was alles vergeten en dus gaan slapen. Gewekt door de geur kwam ik in de keuken waar ik de laatste druppel kippenbouillon nét als stoom zag verdwijnen. Het rook goddelijk!
Hallo Dick, Nee, het is goddelijk en mocht je het te sterk vinden kun je het aanlengen. Mocht je zelf een haas slachten, de kop niet weggooien maar in de vriezer bewaren totdat je bouillon gaat trekken. De kop bij het karkas doen met haar en oor. Na een half uur de schedel met een stamper breken zodat alle smaken die in de schedel zijn opgesloten vrijkomen. Na drie a vier uur trekken passeren en snel afkoelen.
Vraag de visboer eens om een zalmkop. Dat geeft heerlijke bouillon maar wel de kieuwen verwijderen want die geven een gronderige smaak af. Voor het breken van de kop, de kaakspieren er uit halen en opsnoepen.
Trouwens, van iedere afgekloven bot kun je een heerlijke bouillon trekken.
Nog nooit gedaan, idd. Dat smaakt vast behoorlijk sterk. Klopt dat?