De Huffuntingpost spaart zelfs presidentsvrouw Michèle Obama niet, ook al wordt zij gezien als de verdedigster van een gezonde eetlifestyle. De site schrijft:

Michele Obama's wonderful Let's Move! campaign to end childhood obesity has veered sharply away from supporting policies to improve the food environment for children (the First Lady was instrumental in getting the Healthy, Hunger Free Kid's Act passed in 2010) to brokering voluntary agreements with food corporations and focusing on physical activity. Now there's nothing wrong with voluntary agreements to improve nutrition -- unless they're in lieu of policy, which is the only truly sustainable way to improve our food system and food environment. The First Lady has been conspicuously and painfully silent as Big Food spent millions to successfully weaken the Healthy, Hunger Free Kid's Act, attacked the IWG voluntary guidelines for foods marketed to kids (Margo Wootan of the Center for Science in the Public Interest has done a wonderful job of leading the fight to get these voluntary guidelines passed) and the Farm Bill was negotiated in secret. The closer we get to election year, the more Mrs. Obama seems to shy away from supporting policies that may inflame Big Food.

Vanuit de jonge Nederlandse organisatie Urgenda laat Van Kampen een andere toon horen:
Het gevoel van verandering heb ik het sterkst bij voedsel. We weten dat het anders moet, we weten ook dat het nu moet. Maar we snappen nog niet precies hoe en waarheen. Hebben we leiders nodig? Mensen die de weg wijzen? Of vooral een plek om elkaar te vinden? Ik denk eigenlijk het laatste. In een wereld waar de macht zo geconcentreerd is bij een paar bedrijven als nu in ons voedselsysteem, zou het een denkfout zijn als we massaal achter nieuwe leiders aan gaan hollen. Bovendien: ik zou niet weten wie.
Laten we zoeken naar nieuwe allianties en samenwerkingsvormen. Gelijkgestemde consumenten en producenten die werkelijke verandering willen in de voedselwereld, vinden elkaar al steeds meer via de social media. Ze treffen elkaar op festivals en op streekmarkten. Hoewel kleinschalig, vind ik deze ontwikkelingen zeer betekenisvol. Die alternatieve voedselbeweging mag echter in rap tempo groter worden, machtiger wellicht. Zal hier in Nederland ooit een krachtige
Food Revolution ontstaan van mensen die het zat zijn dat ons eten wordt gedomineerd door ketens en winkelformules? Die de straat opgaan om te protesteren tegen de doorgeslagen efficiëntie en bewerking van ons eerlijke voedsel tot producten die slechts maximale winst opleveren?

Het is interessant om te zien dat waar een jonge Nederlandse NGO verandering verwacht van mensen, de kritische en op maatschappijverandering gerichte Amerikaanse HuffingtonPost de sterke en ook nog eens politiek correct gekleurde arm van de overheid in het Witte Huis terecht wijst wegens horigheid aan campagnegeld.

Lees Van Kampen verder op haar blog. Lees op The Huffington Post verder in het artikel van Nancy Huehnergarth.

Fotocredits: eater.com

Dit artikel afdrukken