In zijn open brief schetst Luc Borgugnons hoe de conférencepeer de Belgische fruitsector over de Ruslandcrisis heen kan helpen. Hij vraagt ieders medewerking en volle steun voor zijn plan. Want dat gaat maar op één voorwaarde lukken, zegt hij: medewerking van iedereen, politiek, telers, exporteurs, verwerkers en consumenten.

'Alle kaarten op peren'
Volgens Borgugnons moeten de Belgische fruittelers alle kaarten op de perenteelt zetten. De wereldmarkt in appels is in handen van Polen en daar valt niet tegenaan te concurreren. Maar bij peren is het een ander verhaal. Borgugnons: "Het is onze verdomde plicht om een gunstige marktsituatie te creëren voor onze conférence, en er zijn mogelijkheden. We zijn maar op een aantal markten actief: Duitsland, Frankrijk, Engeland, Spanje, Polen, China,... Als we zien dat een Belg 3kg peren/jaar eet, dan is er nog veel groeimarge in deze landen. Als we dan in ons achterhoofd houden dat het Europees perenareaal daalt, dan is er zeker nog hoop."

Maar nu even nuchter. Waarom zou een land overal peren naar toe willen exporteren met staatssteun als kennelijk geen vraag is?
Hij vervolgt: "Laat ons naar buiten treden als 1 sterk merk. Een merk dat gekend staat als een Belgisch topproduct, de Belgische conference. De verkoop dient te gebeuren via 1 verkoopskanaal. Hier worden de kwaliteitseisen vastgelegd en gecontroleerd. Dit kanaal bepaalt de visie per land en zal via de nodige promotie proberen de markt te veroveren. Een groot promotiebudget gericht ingezet op 1 merk. Laat ons dit alles organiseren via 1 grote coöperatie. Een coöperatie die zowel teler als exporteur ondersteunt. Een coöperatie die het magnetisch veld vormt waar zowel de teler als de handelaar zich tot aangetrokken voelt. Waar ieder zijn eigen taak heeft en niemand elkaar voor de voeten loopt. Ik ben ervan overtuigd dat we de waarde van onze peren met 50% kunnen optrekken, als we stoppen met elkaar te onderkruipen."

'Heel veel promotie'
Om de kwaliteit te waarborgen, staat Borgugnon een systeem van begeleiding en controles voor ogen, voor elke schakel in de keten. Ook moet er een oplossing gevonden worden voor 'het minderwaardig fruit'. Als dat verwerkt kan worden tot bijvoorbeeld perenchips, perenijs, perenschijfjes of andere innovatieve toepassingen, zijn goede prijzen voor het kwalitatief goede fruit op lange termijn te garanderen. Maar het allerbelangrijkste waar Borgugnon op hamert, is 'heel veel promotie'. "We moeten de mensen overtuigen dat we lekkere peren hebben. We moeten heel veel promotie maken. We moeten ze laten proeven van onze peren. Telkens opnieuw en opnieuw. De conférence peer is geen wereldpeer, maar een unieke peer. Het voordeel is dat er nog veel plaats is om onze peren af te zetten, een nadeel is dat niemand deze peer en daarbijhorende smaak kent. Het zal dus veel euro's kosten om de wereld te overtuigen. Euro's die de sector niet meer kan ophoesten."

'Budget nodig'
Borgugnon vraagt om budget. Hij verwijst naar de steun vanuit Europa na de Ruslandboycot. De €10,4 miljoen die de Belgische telers ontvingen, is gebruikt voor groenoogsten en interventie - eigenlijk 'het vernietigen van fruit'. Een niet-structurele oplossing, die iedere teler tegen de haren instrijkt en bovendien maar 30% van de kosten dekt. Borgugnons plan moet de conférencepeer als wereldmerk positioneren. Wij willen 1 merk lanceren, wij willen dit kenbaar maken over de hele wereld, wij willen iedereen de conférencepeer laten proeven. We willen de ene marketingstunt na de andere uithalen. We hebben budget nodig. Budget dat groot lijkt, maar een habbekrats is in vergelijking met de verliezen in de sector. Europa, geef onze sector in onze Regio extra budget zodat we de wereld kunnen intrekken. Geef ons nog eens 10 miljoen euro die dan kan worden besteed om ons fruit te verkopen in plaats van te vernietigen.

Maar nu even nuchter. Waarom zou een land overal peren naar toe willen exporteren met staatssteun als kennelijk geen vraag is?
Het antwoord op die vraag luidt: omdat er al genoeg peren in de wereld waren. Wie er meer wil verkopen, moet die markten zelf ontwikkelen en heeft geen staatssteun nodig. We willen perenboeren elders in de wereld toch zeker het fruit op hun eigen markten niet uit de mond stoten?

Het is een belangrijke vraag met het oog op het nieuwe Gemeenschappelijke Landbouwbeleid van de EU waar ministers, ambtenaren en andere beleidsmakers alweer over nadenken.
Dit artikel afdrukken