Barramundi- een nieuwkomer in visland

We leven in een tijd waar de gevolgen van vervuiling ons om de oren vliegen. PCB's maken tonijn, makreel, haring (die gezonde vette vis met omega-3's) en zelfs scharreleieren al bijna te gevaarlijk om dagelijks te eten.
Geen gek idee dus om toch maar geen 'wilde' maar gekweekte vis te eten. Die is tenminste schoon. Steeds meer bedrijven springen in op dat voordeel. Zolang kweek op een zo natuurlijk mogelijke manier gebeurt en de vissen natuurlijk voedsel krijgen, heb ik daar geen problemen mee.

Tijdens de reuïnie van het NGS, afgelopen weekend, werd een kweekvis geserveerd en gepresenteerd - de Australische barramundi. Voor de vishandel is er natuurlijk geen kritischer publiek dan vakmensen die dagelijks omgaan met kwaliteitsproducten en dus weten wat lekker is. Achter de presentatie moest dus wel vertrouwen in het product zitten. Dat bleek terecht: de vakmensen waren er zeer over te spreken. De barramundi is een vis die voorkomt aan de Australische kustgebieden, in zoetwater! Het prettige van deze vis is dat er niet al te veel graten in zitten. Dat is een groot voordeel voor de horeca, omdat gasten nu eenmaal een hekel hebben aan het gefriemel met graatjes!
Bizar eigenlijk, want de graat voor een vis is als botten voor een, koe, schaap of varken.

De smaak van de barramundi is mild en valt alle kanten uit te manoevreren afhankelijk van de bereiding. Hij is dagvers leverbaar. De eerste berichten zijn bemoedigend voor het bedrijf
Barramundi Farming Company bv dat de vis in Nederland 'doet'.

Rest de vraag die ik van een vakbroeder vernam: waarom moet ik vis uit Australië halen als ik hier nog voldoende vis kan vinden?
Gelijk heeft hij, dacht ik in de eerste instantie. Maar na wat overpeinzingen, moet ik toegeven dat de watervervuiling de keuze voor 'schone vis' uit een gecontroleerd leefmilieu helemaal niet zo'n gekke. Zo zet je je gasten verantwoord vis voorzetten, ook al komt die van oorsprong uit Australië.